Öyle bir toplum olduk ki birbirimizi tanımaya önce maddiyattan başladık. Şahsi menfaatlere dayalı bir toplum modeli oluşturduk. Öyle bir toplum olduk ki kimse kimsenin iyiliğini istemiyor, istiyor görünüyor ama aslında istemiyor. İnsanlarımızın içini çekememezlik illeti kurt gibi kemirmiş. Toplumda herkes kadınlar, erkekler hep birbirlerinin açığını arıyor. Birileri hakkında kötü şeyler duymak istiyor, çünkü onun hayata bağlanma şekli başkalarının başına gelen olumsuz olaylarla odaklanmış. Bunun için kötü haberler prim yapıyor. Dedikodu ile işler yürüyor. Hep başkasının hayatına gözlerimizi dikiyoruz.Yardımlaşma yerine kazık atmayı, birbirimizi kandırmayı, fırsatçılığı daha ön plana almışız! Yani kötülüğü kendimize düstur edinmişiz. İnsanlar kendi çıkarları için istedikleri gerçekleşesin de gerisi ölüyor mu, kalıyor mu hiç önemli değil diye düşünüyor. Her türlü olayı, kendi menfaatimize yönelik bir fırsatçılık anlayışı içerisinde değerlendirmeye büyük özen gösteren bir toplum olmuşuz.Bir fırsat çıkmasın hemen üşüşülür, boşluklardan yararlanır, işleri kılıfına uydururuz. Sonuçta birileri günün sonunda haksız kazancı ile mutluyken, geniş bir kesim kaybetmenin ve adaletsizliğe uğramanın öfkesi içinde ortada kalır.

ETİKET DEĞİŞTİRME FURYASI

Dövizin çıkması karşısında marketler etiketleri değiştirme yarışına girdiler. Dövizle, dolarla ilgisi olmayan ürünlerde bile çok fahiş yükselmelere rastlıyoruz. Market çalışanları etiket değiştirmeye yetişemiyor. Öylesine bir etiket değiştirme furyası ile karşı karşıyayız ki neredeyse her hafta fiyatlar artırılıyor. Böylece doğal olarak da enflasyon da artıyor. Paranın alım gücü alıyor. Maaşlarımız, ücretlerimiz eriyor. Adeta pul oluyor. Bu ekonomik şartlarda ülkemize sahip çıkmalıyız. Fırsatçılık yaparak üç-beş lira kazanmak uğruna neden fiyatlarla bu kadar oynuyoruz. Yazık değil mi bu ülkeye... Lütfen daha duyarlı olalım. Ülkemize sahip çıkalım. İthal mallardan ziyade yerli malları tüketelim. Çünkü ithal mallar ülkemizdeki döviz darboğazının daha da artmasına neden oluyor.