Merhabalar..
Bazı tarihler vardır, tamamlanmasına gerek bile kalmaz, başka hiçbir anlamı olmaz, onu duyunca tamamını anlarsın. Dün yani 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı gibi.
Birkaç gün önce eski fotoğraflara bakarken gördüklerim ve hissettiklerimle 3 gün öncesinden başlamıştı aslında yüreğimdeki kutlamalar.
Divriği’ye ilkokul 4.sınıfta gelmiştim. Evimize en yakın okullardan birine yapılmıştı kaydım. Geniş bir bahçe içinde yeni ve eski iki binanın bulunduğu okulda, eski binadaki bir sınıfta başlamıştı yeni eğitim-öğretim yılım. Okullar açıldıktan sonra yeni okuluma ve arkadaşlarıma alışmaya çalışırken, kısa sürede bile çok sevdiğim öğretmenimiz yaklaşan Cumhuriyet Bayramı için hazırlıklara başlayacağımızı söylediğinde çok sevinmiştim. Öğretmenimiz ve öğrenciler olarak bizler, renkli kağıtlar, bayraklar, kapı ve cam süsleri ile sınıfımızı bayram havasına bir hafta öncesinde sokmuş, gerekli hazırlıkları tamamlamıştık. Kağıtları katlayarak yaptığımız süslerde renk ve uygulama hepimizin kendi tercihi ve seçimi olduğundan, bitirince birbirimize birer sanat eseri edasında göstermiştik. Okuyacağım şiiri zorunluluk olmamasına rağmen ezberlemeye başlamış, giyeceğim elbisemi, ayakkabılarımı hatta saçım için kullanacağım tokayı bile günler öncesinden anneme hazırlatmıştım.
Bayram sabahı her zamankinden daha erken kalkmış, okula gitmeden önce kahvaltı sırasında şiirimi ev halkına okumuş ve heyecanla yeni aldığım elbisemi giymiştim. Kardeşimle birlikte okula gidişimiz, okul bahçesinde tüm çocukların sağa sola koşuşturmaları, kimisinin oyunları, zil sesi ile hareketliliğin yerini sıraya girip toparlanmaya bırakması daha dün gibi. Törende sıranın bana gelmesini beklerken yaşadığım o tatlı heyecanın, şiiri okuduktan sonra istediğim gibi olduğunu düşündüğüm için hissettiğim o rahatlık ve mutluluğun tarifi yok. Şarkılar, şiirler, marşlarla devam eden tören sonrasında elimizde bayraklarla eve dönmüş, evdeki oyunlarımızda bile bayram coşkusunu hissetmiştik.
Nasıl güzel duygulardı, nasıl güzel bir heyecandı, nasıl güzel bir coşku ve mutluluktu, nasıl güzel bir tek yürek oluştu. Çocuk olsam da hissettiklerim o kadar derin ve içtendi ki, tesadüfen gördüğüm o gün giydiğim elbisemle başka bir gün çekilmiş bir fotoğraf bile, bana birkaç gün önce aynı duyguları yaşattı.
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün 28 Ekim akşamında arkadaşlarına “Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz” diyerek ertesi gün olacakları anlattığı bir gecenin sonrasında, milletin iradesinin önem kazandığı Cumhuriyet, 29 Ekim 1923’te ilan edildi. Zaferle sonuçlanan mücadele, Cumhuriyetle taçlandı. Dün, “Egemenlik kayıtsız, şartsız milletindir” ilkesini devlet yönetimine yerleştiren Cumhuriyet’in ilanının 97.yılını kutladık. Millet iradesini önemli kılan, “Yurtta sulh, cihanda sulh” fikrini amaç edinen başta Mustafa Kemal Atatürk ve bu mücadelede emek veren tüm arkadaşlarına teşekkür, saygı ve minneti borç biliriz.
Çocukken hissettiğimiz o güzel masum duygular gibi, ötekileştirmeden, dili, dini, ırkı, milliyeti, siyasi görüşü ne olursa olsun ortak paydada buluştuğumuz birlik, beraberlik, sevgi, saygı, hoşgörü ve samimiyet hiç eksilmesin yüreklerimizden. Bu vatan hepimizin. Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun.
Sağlıcakla kalın.
Giriş Yap
Üye Ol
