Çok yönlü bir kültür adamı olan Abidin Dino’nun yakın arkadaşı olduğu ünlü şair Nazım Hikmet ile arasında geçen diyaloğu bilmeyen yoktur. Nazım Hikmet “Saman Sarısı” adlı şiirin içinde Abidin Dino’ya soruyordu: “Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” Abidin Dino Nazım Hikmet’in sorusuna karşı yazdığı şiirin son mısrasında şu sözlerle cevap vermişti. “Buna da ne tual yeterdi ne boya…”

Sizlere mutluluğun resmini yapamam ama zirvedeki yalnızlığın fotoğrafını gördüm onu anlatabilirim, gerçi bu fotoğrafa ne kelime yeter ne de…

Yola çıkıldığındaki etrafınızdakileri teker teker elersiniz. Çünkü hepsinin tek amacı vardır: Sizi engellemek. Onların doğruları size zarar veriyordur. En iyisini siz bilirsiniz. Size lazım olan, yolda bulduklarınızdır. Onların desteği de alındı mı aşılamayacak hiçbir sorun yoktur. Diğerleri zaten ceptedir. Onların mücadelesi bellidir. Bu mücadeleyi bırakıp karşıya geçmeyeceklerine göre; karşı tarafın da istedikleri belli oranda yapıldığı sürece her iki tarafı idare etmek başarılı bir yönetimdir. Varsın duruş olmasın, neye yarıyor ki zaten?

Sosyolojide bir kuralmış. Çok şükür biz yaşayarak öğrendik. “Ortak düşman grubu birleştirir.” Belli bir dayanışma içine sokar ve biz duygusunu oluşturur.

 Hiç bitmeyecek zannedilen kavgaların inanılmaz bir hızla bitirilmesi için gerekli olan harç bir nevi tutkal. Ortadan kalkması halinde kurulmuş tüm yapay ve geçici ittifaklar dağılacaktır. Ah bir kalksa. “Onun işi bitse!”