Yapılan bir iyiliğin karşılığında köle olmak değildir
minnet, ama bu gönül borcudur, maddi ya da manevi hiç değişmez, çünkü ödenmez.
Bu gün başımız paraya sıkışsa ve arkadaşımız el uzatsa belki yarın onu katıyla
ödeyebiliriz, ancak ödenmiş olur mu?
Sadece madden borcumuz kalmaz, ama dünkü sıkıntımızı giderdiği bize
yardım ettiği için ona daima minnettar oluruz.
Oluruz diyorum ama acaba olmalı mıyız demeliyim, artık bu duyguların çok
fazla yaşandığını görmüyorum.
İnanılmaz kırıcı ve
kişiyi yaralayıcı nankörlük bütün ihtişamıyla dolaşıyor hayatımızda. (Bu aralar
benim hayatımda biraz fazla yaşanıyor bu durum) Artık o kadar çığırından çıktı
ki her şey, şimdi gerçek anlamda düşmüş ve bizim yardımımızla ayağa kalkmış insan,
kalkar kalkmaz ilk çelmeyi bize takıyor, bırakın minnet duymayı da…
Ya da elimizden gelen
her şeyi yapıyoruz bir yerde duruyoruz, o güne kadar yaptığımız tıkandığımız
noktada siliniyor ve biz yaramaz insan oluyoruz.
Hani arkadaşını kırk
yıl sırtında taşıyan adam az nefes alayım diye sırtından indirince arkadaşı sen
beni ne zaman sırtına aldın ki demiş ya, işte o duygu bu duygu… Bu hiçbir anlayışa sığmayan çok bencil tek
taraflı bakışımızla belki de hep yalnız hep kendimizle yaşamak zorunda kalıyoruz.
İyilik yap denize at
halik bilmezse malik bilir atasözüne uyarak yine de bize ihtiyacı olanın
yanında olmamız hiç birimize bir şey kaybettirmez, her şeye rağmen yapılan
güzel şeylerin bir şekilde karşımıza geleceğine inanıyorum, belki aynı kişiden
cevap alamayacağız başka bir anlamda bize ulaşacak. Şahsen ben yaptığım her
iyiliği Allah için yaparım ve asla pişman olmam. Kızarım, sinirlenirim ama
Allah bildiği için hemen içine bir ferahlık gelir.
Yaşadığımız şehirde
ya da başka bir şehirde bir afet meydana gelse ya da ihtiyaçlı insanlara yardım
etsek karşılık mı bekleriz? Ben beklemem ve birçok insanın da beklediğini
zannetmiyorum. Sergilenen dayanışma, ihtiyaç halindekine el uzatma, maddi gücü
olanın madden, olmayanın manen destek olması hangimizin hoşuna gitmez?
Destek olunan hiçbir şeyi unutmamak müteşekkir olmak
gerçekten kişileri büyüten yücelten duygular. Çevremizdeki herkese ihtiyacımız
olabilir, hepimizin birbirinin yardımına muhtaçlığı olacaktır, kendi kendimize
yetemediğimiz zamanlarda bize uzanan sıcak el hayatımızı nasıl da ısıtır…
İyilik yapmak da bizi
manen rahatlatan gece başımızı yastığa koyduğumuz vakit derin nefesler almamıza
sebep olan bir eylemimiz, bu alışveriş güzel, ihtiyacı olanla yardım edenin
arasında yaşanan çok özel çok derin bir zenginlik.
İyilik yapmak, destek olmak ve bunlar gibi birçok duygu bana
çok büyük haz verir. Değerini bilmeyen bilmesin.
YETER Kİ ALLAH BİLSİN…