İnsan, kalbini
elinden geldiğince temiz tutmalıdır. Çünkü insanın niyeti neyse eline geçecek
olan da odur. İyi niyetli insanlar kimseye karşı kötülük düşünmeyen, affetmeyi
bilen, kurnazlık yapmayan kimselerdir.
Kötü niyetli olan kimseler ise iyi niyetli olanların aksinedir. Kötülük
isterler, ve kötülükten beslenirler. Moral bozmayı, can acıtmayı iyi bilirler.
İnsanın bir kusuru olduğu zaman bunu başkalarının yanında açıkça söylemekten
hiç çekinmezler.
Kişiyi başkalarının yanında rezil etmekten, utanç durumuna
düşürmekten zevk alan zavallı kimselerdir böyle insanlar. Her şeyi yanlış anlayan kimselerdir. Onlara
iyilik ettiğiniz zaman bile bundan şüphelenip altında başka şeyler ararlar.
Çünkü kalpleri kin ile doludur, kıskançlık ve sevgisizlikle doludur. Kendileri kötü olduğu için
başkalarını da kendileri gibi
zannederler.
Niyeti bozuk olan kimse yaptıkları ile yüceleceğini zanneder
fakat olay hiç de öyle insanların istediği gibi
gelişmez. Kötü kimselerin aklından geçirdiği sinsilikler, akıl oyunları
er geç ortaya çıkar ve başkasına kötülük yapayım derken bomba kendi ellerinde
patlar. Yani pusula kendilerine döner ve kötü niyetlerinden dolayı da kimse
tarafından sevilmezler.
Böyle insanlara ne saygı duyulur ne de sevgi. Çevresindeki
insanlar kötü niyetli kimselere
güvenmez. İnsan elinden geldiği kadar iyi niyetli olmaya çalışmalıdır, kendine
olmayan bir başkasında olan iyi şeyler, mutlulukları, sevgiyi, saygıyı
kıskanmamalıdır. Kendindeki hataları düzeltip iyi niyetli insan olmaya
çalışmalıdır.