Bizim için farklı bir önemi ve değeri olan özel günlere bayram diyoruz. Bu günlerin önemi bazen milliyetçilik duygularımızdan bazen ise dini duygularımızdan gelir. Ülkemizde kutlanan iki dini bayram vardır. Bunlar Ramazan Bayramı (Şeker Bayramı) ve Kurban Bayramı’dır. Dini bayramlarımızın dışında kutladığımız beş milli bayram vardır. Bunlar ise 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, 19 Mayıs Atatürk'ü Anma ve Gençlik, Spor Bayramı, 30 Ağustos Zafer Bayramı, 23 Ekim Cumhuriyet Bayramı, 15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü’dür.

Her bir bayramımızın farklı bir önemi vardır. Örneğin Ramazan Bayramı, bir ay boyunca tutulan orucun bir hediyesidir. Yine 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı, ülkemizin cumhuriyet rejimine geçerek saltanattan kurtulması, demokrasinin başlaması dolayısıyla büyük coşku içinde kutlanmaktadır. Bayram günleri diğer günlerden çok farklıdır. Bayramlarda herkeste bir coşku, heyecan ve sevinç vardır. Özellikle çocuklar, bayram günlerini iple çekmektedir.

Doğrusunu söylemek gerekirse bu önemli günlerin değeri her geçen gün kaybedilmektedir. İnsanlar artık farklı hareket etmekte, değişen dünya düzenine ayak uydurmaktadır. Eskiden bayram dendi mi akla eğlenceler, oyunlar, buluşmalar gelirdi. Şimdi kimse kimsenin ziyaretine bile gitmiyor.

 Maalesef gelişen teknoloji, televizyonlar, bilgisayarlar, İnternet, akıllı telefon ve tabletler; insanın en büyük uğraşısı haline geldi. Artık iki kişi yan yana gelse herkes kendi telefonuna gömülüyor, sessizlik içinde saatlerini geçiriyor. Telefonlarımızı, adeta elimize yapışmışçasına bırakamıyoruz. Onlar olmadan bir dakika geçiremiyoruz. Sokakta koşup zıplayarak oynaması gereken çocukların ellerine bir tablet vermişiz, boyuna oturup oyun oynuyor ve hareketsiz bir hayat sürüyorlar. Bu da obezite gibi birçok hastalığa davetiye çıkarıyor.

Eski bayramlarda, insanlar bayram günü çalışmaz, işlerini bırakırdı. Bayram günleri, olması gerektiği gibi dinlenir, gezer, tozar, ev ziyaretlerinde bulunulurdu. Şimdi ise birçok kişi bayramın geldiğinin farkında bile olmuyor. Aynı telaş, aynı yorgunlukları ile hayatlarına devam ediyorlar. Sanki bayram hiç yokmuş gibi...

 Birçok değerimizi zaten yitirdik. Bari yılda birkaç gün olan bayramlarımızın kıymetini bilelim. Bırakalım şu akıllı telefonları. Birbirimizle konuşalım, birbirimizin dertlerini sevinçlerini dinleyelim, birbirimize destek olalım. Eğer bu şekilde devam edersek, gelecekte çocuklarımıza bayram gibi güzel bir değeri bırakmamış olacağız.

Mutlu hafta sonları.