Sözlükte ibadetin anlamı, itaat manasına gelmektedir. İbadetin esası, itaat ve boyun eğmektir. Yapılan bir itaat ister Allah’a olsun, isterse başkasına, kendisinden daha fazla boyun eğilmesi mümkün olmayan bir boyun eğiş bir ibadettir.Bu noktada Allah’a itaat ve boyun eğiş şeklinde yapılan her itaat ise ibadettir.İbadet;insana hayat,anlayış,işitme ve görme gibi çeşit çeşit nimetleri bahşeden Allah’tan başkasına yapılması caiz olmayan bir boyun eğiştir…

 Konuşma dilinde ise: Kulluk etmenin aslı, itaat ve boyun eğmektir…Ebu Hureyre’nin rivayet ettiği bir hadiste;”Hiç biriniz kölesine ve cariyesine kulum diye hitap etmesin. Oğlum veya kızım desin” demiştir. Bu onlar üzerindeki olan büyüklük iddiasının ve onları kendilerine kul olarak telakki etmelerini reddeden bir delildir. Zira buna müstehak olan, bütün kulların Rabbi olan Yüce Allah’tır…

 İbadet kavramının esası; kişinin yüce bir varlığın ululuğunu kabul edip ona baş eğmesi, sonra onun karşısında her türlü isyan ve direnişi bırakıp kendi hürriyet ve isteklerinden vazgeçmek suretiyle ona tam bir teslimiyetle boyun eğmesidir.

 Gerçek bir kulun görevi,efendisine itaat ve onun emirlerine sarılmaktır.Kul,kendisini efendisine itaat etmek ve boyun eğmek suretiyle teslim etmekle kalmaz,aynı zamanda o,bununla beraber ululuğuna ve şanına ,yüceliğine de inanır ve bu yüzden kalbi nimetlerine karşı şükran ve minnettarlık hisleriyle dolar.Böylece ona karşı tazim ve hürmette ileri gider ve büyük ölçüde gayret gösterir.İşte bütün bunlara kulluk ve ibadet denir. Kul,sadece boyun eğmekle kalmayıp aynı zamanda ona kalbi ile de boyun eğmedikçe gerçek kulluk anlamı ile birleşmez…

 Allah’ın emrettiği ve Peygamberlerin duyurduğu emir ve yasaklara uymak. İşte ibadetin Allah’a itaat ve boyun eğiş unsurunu temsil eden yönü burasıdır. Allah’ın emirlerine teslim olmayı kabul etmeyen, O’nun yoluna uymaktan ve ona boyun eğmekten kibirlenen bir kimse Allah’a kul olmuş sayılmaz…