Ey insan,kim olursan ol,sen mutlaka Allah’a ibadet etmeye muhtaçsın.İster haşmetli bir kral ol,ister büyük bir alim ol,istersen peşinden büyük kitleler sürükleyen bir lider ol,yine Allah’a ibadet etmeye muhtaçsın.Bu,senin yaratılışında var olan bir ihtiyaçtır.Bunun içindir ki,sen hiçbir zaman bundan müstağni kalamazsın.Şayet sen,insanı ve bütün varlıkları yaratan bir tek Allah’a kulluktan çekinirsen bilahare hiç farkına varmadan kula kul olur,insanlık şeref ve mevkiini kaybedersin…
Sen,öldükten sonra toprağın altında kalacağın yeri hiç düşünmeden dünyanın bir takım geçici makam ve mevkileriyle öğünüp içini kibir ve gurur hisleriyle doldurmuyor musun?Hayatın boyunca aynı kalamayacağına göre nihayet günün birinde gücünden,kuvvetinden ve malından mülkünden ayrılıp en son varacağın yerini unutup içini kin,intikam,ihtiras ve arzu ile doldurmuyor musun?
Göklerin ve yerin sahibi kimdir? Allah bu dünyanın değişmesini emredip dağlar yerinden oynadığı,yer yarıldığı ve üzerinde bulunan bütün varlıklarla birlikte sarsıldığı ve gökteki yıldızlar yere döküldüğü zaman buna kim mani olabilir?Sen buna ordularınla,peşinden gelen insanlarla veya ilminle karşı koyabilir misin? Elbetteki koyamazsın.Çünkü o gün emir yalnız Allah’ındır. O halde O’na kulluk et,O’na kullukta sebat göster.Yalnız dünya hayatına ait bazı şeyler öğrenerek ahret hayatından habersiz,bilgisiz kalma…