Eskisi gibi dediğimiz, verim ve kaliteyi değil, fiyatı arttırmaktan başka çabası olmayan üretici örgütü görüntüsü verilmesidir.

Ancak, Ziraat Odaları’nın büyük bir kısmının artık sadece demeç vererek fındıkta varlığını hissettiren kuruluşlar olmaktan çıkmaya başladığını görmek hem sevindirici, hem de Türk fındığı adına verim ve kalitenin arttırılması sürecinde önemli bir dönüm noktası.

Trabzon’da tarıma elverişli en fazla toprağa sahip Akçaabat Ziraat Odası’nın Mustafa Hikmet Eyüpoğlu ile yakaladığı ivmeye, varlığı ile yokluğu belli olmayan Ortahisar’ın da başına Mustafa Bekar’ın getirilmesi ziraat odalarının mantalitesini büyük ölçüde değiştirdi.

Trabzon Ticaret Borsası’nın fındıkta budama, seyrekleştirme ve tek gövde dikim sistemi ile ilgili olarak geçtiğimiz ayın sonunda ziraat odaları ile birlikte yaptığı ezberi bozan çalışmaya katılan üreticilerin modern tarım tekniklerine olan ilgi ve yönelişi umut verici idi.

Ziraat odalarının istihdam ettikleri ziraat mühendisleri ve teknik elemanların çok yönlü çabaları, Türk fındığında rekolte düşüklüğüne yol açan geleneksel anlayışın terk edilmesinde hiç şüphesiz etkili olacaktır.

Ziraat Odaları’nın “çok çalışıp, çok üretip, çok kazanmak” ilkesine fındıkta yapacakları katkı, geçtiğimiz günlerde TMO Genel Müdürü Ahmet Gürdal’ın, “Amacımız üreterek çiftçi, satarken Türkiye kazansın” hedefine varmada etkili olacaktır.

Bu vesile ile Ekim ayının sonunda gerçekleştirilen üretici eğitimlerine katkı veren Ziraat Odaları başkanlarından Araklı’da Hüseyin Solmaz, Yomra’da Hamza Gümrükçü, Ortahisar’da Mustafa Bekar ile Beşikdüzü’nde İlyas Al ve ekibine Türk fındığı adına ortak hareket için bir kere daha teşekkür etmek gerekir.

Trabzonspor camiasının yaptığı iyi işlerden biri,  tarihi tekerrür ettirmektir!

İşte tablo ortada!

Tekrar başa döndük gibi bir şey!

“Hangi başa?” diye soracak olursanız, “Sadece futbol takımını değil, camiayı derleyip toparlasın diye Ünal Karaman’ın teknik direktör unvanı ile olsa da çok yönlü sorumluluk verilerek Trabzonspor’un başına getirdiği ilk günleri hatırlayın” derim.

Öyle veya böyle Ünal Karaman, ben diyeyim “önderlik”, siz söyleyin “liderlik”, birileri desin “ağabeylik” yaptı, Trabzonspor’un içine düştüğü çukurdan çıkmasında bir numara ile etkili oldu. 

“İşler yolunda giderken, gelecekte nelerin kötü olabileceğini tahayyül edip, ona göre tedbir alamayanlar” Trabzonspor’u tekrar çukurun kıyısına taşıdılar.

Kim ne dersen desin, “başarılı adamların kıskanıldığı” bu de yetmezmiş gibi, “ayakların altına sabunların konulduğu”, dahası; “Efsane kadronun şampiyon olduğu günlerdeki birlik ve beraberlik ruhunun mevta olduğu” Trabzon’da tekrar aynı yere, Ünal Karaman’ın devir aldığı ilk günlere dönüldü.

“Tekrar Ünal Karaman” diye başlık atmamız bundandır. Bu “Tekrar Ünal Karaman getirilsin” demek değildir.

Çnükü, Ünal Karaman’ın yerine kendimi koyduğum da, bu şehre adımı atmakta çok büyük oranda tereddüt ederim.

Papağan gibi tekrarlanıp duruluyor; “Önceki depremlerden ders almak” diye!

İyi de, ortada dinlemesini bilmeyen bir güruhtan oluşmuş toplum var ise, dersi nasıl alacak? Ki almıyor?

Almadığına ve alamayacağına göre, ben diyeyim “Eski hamam, eski tas”, siz söyleyin “Hoca ne derse desin, cemaat bildiğini okuyor” olsun bitsin!