1980’de fındık ile ilgili yazdığım habere genelde şöyle başlardım:

“Dünya fındık üretim ve ihracatının büyük bölümünü elinde bulunduran ülkemiz….”

“Büyük bölüm” diye yazdığım o günkü rakamlarla dünya üretiminin yüzde 85’i, ihracatının ise yüzde 90’ı idi.

Adeta ben diyeyim “tek tabanca”, siz söyleyin “en büyük”, ağzı alışkın olan birileri deyiversin; “tekel” idik!

Sanki tek tabanca olan en büyüğün tekeli hiç bitmeyecek, bitmezmiş gibi o birileri üretim ve ticareti arttırma yerine, “az üretelim, pahalı satalım” demeyi bırakın, bunun için üreticiye “yan gelip yatmayı” bile tavsiye edip durdular.

Ekonomide “tek tabanca” olunamayacağı gerçeğini hiç ama hiç anlayamadılar!

Başka ülkelerin bırakın fındığa alternatif yaratmayı, kendisini dikerek üretim ve ticaretinden pay almaya çalışabilecekleri hiç hesaba katmadılar.

Bağa bahçeye bakıp üretim ile tüketimi arttırmak için çaba gösterme yerine, sadece fiyattan dem vurmak için rekolteyi düşürmenin çabası içine girdiler.

Bir başka deyişle kendilerini bile kandırmaya devam ettiler.

Ama “en kötü gerçeğin en güzel yalandan iyi olduğunu” unuttular!

Ekonomiyi bilen akıl, izan, iman sahiplerinin, “yapmayın, eylemeyin, fındıkta verim ve kalite ile birlikte maliyeti düşürecek makineli tarımı teşvik edin. Dünya üretim ve ticaretinde payımız azalıyor. Bunu durduralım. Üretimi arttıralım. İstikrarlı ve sürdürülebilir üretim ve fiyat politikaları uygulayalım. Pazara başkalarını ortak etmeyelim, kaptırmayalım” çağrı ve çabalarına uzun yıllar kulak tıkadılar.

Sonunda, en azından üretimde 3-5 yıldan beri gerçeği az da olsa gördüler ama artık sanki iş işten geçmiş gibi!

Çünkü benim 40 yıl önce, “Üretimin yüzde 85’ini yapıyoruz. Bunun da yüzde 90’ını ihraç ediyoruz” diye yazdığım tablo artık mevcut olmadığı devlet ağzıyla da teyit edildi.

Tarım ve Orman Bakanı Bekir Pakdemirli, fındığın siyaset sandığına olumlu ya da olumsuz zırnık kadar etkisi olmadığını bilmelerine rağmen, ekonominin işine burnunu sokan fındık üreten illerin milletvekillerinin gözünün içine baka baka, gazetelerde de yer aldığı şekliyle acı gerçeği dile getirdi.

Önce: “Türkiye, dünya fındık üretiminin yüzde 65’ini gerçekleştiriyor” dedi.

Sonra da; “Fındığın yüzde 80’ini ihraç ediyoruz” diye ekledi.

Bakan Pakdemirli’nin rakamlarla ortaya koyduğu gerçeği, başta ihracatçılar olmak üzere fındıkta akıl izan sahibi olanlar yıllardan beri “aman etmeyin, eylemeyin. Çok üretelim, çok satalım, çok kazanalım. Yoksa hem üretimde hem ticarette rakiplerimiz artacak. Bizim ise üretimdeki payımız azalacak” diyerek dile getirmediler mi?  Kendini fındıkta alim sayan birçok akademisyen ile üreticiler adına saçma sapan kelam eyleyen ziraatçılar da bunlara karşı hakaret dolu sözlerle kıyameti koparmadılar mı?

Buyurun beyler!

“Takke düştü, kel göründü!” gerçeğini de devletin bakanı açıkladı.

Bunlara da “yalan” deyip de hakaret edin bakalım!