Herkes kaybederken Trabzonspor durur mu?  O da puan kaybetme geleneğine katıldı. Oysa, kazansa bugün şampiyonluk yarışının içindeydi. Hatayspor, orta sahası ve ileri ucuyla gerçekten diri bir takım. Ekuban’ın olmaması önemli eksiklik. Yusuf Sarı, onun yerine sağ kanattan zaman zaman bindirmeler yaptı. Hatayspor hızlı hücumlar denedi. Sonra Trabzonspor oyunda dengeyi sağladı. Dijaniny’nin golü Trabzonspor adına bir şans, oyuncu adına beceriydi. Bunları yapan bir santraforunuz varsa, ona pas atacak iyi orta sahalarınız olmalı.  Trabzonspor’un eksik kaldığı yer de burası.

Merkezde genelde savunma ağırlıklı oyuncuların olması. Abdullah Avcı, Baker-Abdülkadir ile oyunun iki tarafını kontrol etmek istedi. İstediği verimi alamadığını düşünüyorum. Trabzonspor’da Yusuf Sarı’nın sürüklediği tek kanat işledi. Serkan, hem Yusuf’a destek verdi. Hem de kendi bölgesini çok iyi korudu. Sahanın  Trabzonspor adına en iyisi Serkan’dı diyebilirim. İkinci devrede iki takımda fizik gücünü ortaya koyarak oynadı. Trabzonspor rakibine çok pozisyon vermedi. Bunda Avcı’nın, Flavio ve Berat’ı oyuna dahil etmesi önemli rol oynadı. Çünkü rakibin Diouf ve Boupendza ile daha etkili olabilirlerdi.

Hatayspor, aslında komple takım. Trabzonspor defansı, penaltıya kadar rakip forvetleri ceza alanının uzağında tutmayı başarmıştı. Boupendza’ya o kadar top sürdürmemeleri lazımdı. Hakemin penaltı kararı değil de tekrar kararı yanlıştı. Uğurcan, nizami şekilde kale çizgisinden ayrılmıştı. Trabzonspor şampiyonluğu istemediği gibi lig dördüncülüğünü de istemiyor. Kendileri bilir. Şu tabloda Trabzonspor şampiyon bile olurdu. Dördüncülük gitmese bari. Trabzonspor 1 gol atayım bana yeter düşüncesine mahkum oldu. Oysa 2 ve 3’ü de düşünmeliydi. Bu konuda Abdullah Avcı’ya basın toplantısında sorular sorulmalıdır.