Avrupa Ligi’nde yoluna devam edebilme şansı iki koşulla mümkün olan Trabzonspor, Ferencvaros’u yenmeli, Monaco da kendi sahasında mutlaka Kızılyıldız’a takılmalıydı. Monaco rakibini yenerse artık rota Konferans Ligi’ne çevrilecekti. Gruptaki puan cetvelini bu şekilde okuduğumuz maça taraftarın beklenen ilgiyi göstermediğinin de altını çizelim.

Böyle bir atmosferde başlayan karşılaşmanın ilk yarısı Trabzonspor’un tartışmasız üstünlüğüyle geçti. Santrforsuz çıkılan maçta bordo-mavililer buldukları birçok pozisyondan sadece birini değerlendirebildi. İlk yarısı Uğurcan’ın kariyerindeki en rahat karşılaşmalardan biri olan maçta Ferencvaros takımının 45 dakikalık bölümdeki performansı şaşırtmadı değil. Bu durum Monaco karşısında ikili averaj üstünlüğüyle grup birinciliğini garantilemesinin Ferencvaros takımına sağladığı rehavetle ilişkilendirilebilirdi ancak.

Fransa’dan gelen Monaco’nun iki farklı galibiyet haberi, Avrupa Ligi yolunu kapatsa da, böylece Konferans Ligi’nin garantilenmesi, ikinci yarının ilk 20 dakikalık bölümünde Trabzonspor’u da rehavete sürükledi. İlk yarıdaki futboldan eser yoktu. İki takım da formalite bir ikinci yarının oynandığı gerçeğiyle sonraki maçlar için fire vermemek adına kendilerini yormadı. Öyle ki iki teknik adam oyuncu değişikliklerinde maçın gidişatına etki etmeyi değil, futbolcularını dinlendirmeyi tercih ettiler.

Böyle bir ortamda kötü bir ikinci yarı izledik. Zevksiz, kalitesiz, pozisyonsuz futbol ile tribünler, kulübeler ve sahadaki oyuncular ‘bir an önce bitse de gitsek!’ havasına büründü.

Karşılaşmanın skoruyla Trabzonspor çok kötü bir oyunla kaybettiği Kızılyıldız maçı için daha çok üzüldü. O maçta bir puan dahi alınabilmiş olsaydı, şimdi Avrupa Ligi’nde yola devam edilecekti. Yazık oldu!