Bilindiği gibi fındık fiyatları serbest piyasada ayarlanmaktadır. TMO ve FİSKOBİRLİK gibi kuruluşların belirlediği destekleme alım fiyatları her ne kadar serbest piyasaya baskı uygulasa da dönemsel yükselmeler ve düşüşler arz talep dengesine göre belirlenmektedir. Üretici, serbest piyasada oluşan fiyatlar üzerinden daha çok fındık tüccarlarına fındıklarını satmaktadırlar. Fındık, serbest piyasada an itibarı ile 24 -25 lira seviyelerinde işlem görmeye devam ederken, 27 lira ve üzerindeki beklentiler şimdilik olası gözükmüyor. Fındık, dünya üretiminin yüzde 75’ini elinde bulunduran ülkemiz için en değerli tarım ihraç ürünlerimizdendir. En fazla tarımsal ihracı yapılan üründür. Dünya fındığı seviyor ve yiyor. Ötesi üretimini yapmak için yıllardır çalışma yürütüyor. Amerika’dan Çin’e, Avrupa’dan Azerbaycan’a kadar birçok ülke fındık üretimi için yıllardır çalışma yürütüyor. Üretim de yapılıyor. Ancak Türk fındığının, Giresun kalitesinin eşiğine ulaşamıyorlar. O yüzden hala Türk fındığı ve Giresun kalitesi dünyanın en iyisi. Üstelik yıllardır kötü politikalar sebebiyle üretici küstürülse bile kalitesini korudu. Ancak verim ve ilgisi her geçen yıl azalıyordu. Çünkü emeği çok fazlaydı. Verilen emeğin karşılığının alınamaması fındığa olan ilgiyi azaltıyordu. Şimdi ise durum farklı fındık değerini buldu/bulmaya devam ediyor ve verilen emeğin karşılığını da veriyor. Giderek yaygınlaşan iyi tarım uygulamaları ve örnek uygulamalarda fındığa olan ilgiyi yükseltiyor. Diğer taraftan fındıkla üretilen ürünlerin çeşitliliği ve kalitesi de artıyor. Yani talep de artıyor. Örneğin ülkemizde fındık katkılı üretilen çikolatalı fındık ezmesi ürünlerinde kullanılan fındık oranı yüzde 3-6 civarlarında iken, bugün bu oran yüzde 13-20 oranlarına çıkarıldı. Fındık oranının artması kaliteyi ve lezzeti artırdığı için tüketimde, ihracatta arttı. Dolayısıyla talep arttı. Ancak yılların getirdiği geri gidiş ve üretimin aynı kalması artan talebi de karşılamakta zorlandığından bu değer artışı da kaçınılmazdı. Şimdi yapılması gereken artan tüketim karşısında dengeli bir değer eğrisi yakalamak, üretim ve kaliteyi koruyarak ve artırarak bunu sürekli kılmaktır. Unutulmamalıdır ki Türk fındığı, Giresun kalite fındık dünyanın başka bir yerinde yetişmiyor, yetişse de aynı kaliteyi tutturamıyorlar. İşte sırf bu yüzden zaten başımızın tacı olan bu ürünü geleceğe doğru politikalar ve uygulamalarla taşımak ve üretimi Türkiye’de artırmak zorundayız. Bu sağlanırsa kazanan sadece üretici değil tüm Türkiye olacaktır…  Eskiden sadece çiğ iç fındık olarak, sadece hammadde olarak ihraç edilen fındık, artık işlenmiş, yarı mamül ve mamül ürünler olarak da ihraç ediliyor. Özellikle çikolatalı fındık kreması anlamında Türk Malı ürünler olarak dünyaca meşhur markaların tahtını sarsan Türk ürünleri başta Fiskobirlik’in Nugası olmak üzere lezzet ve kalite olarak dünyanın her köşesinde market raflarını süslüyor. Son olarak Fiskobirlik’in şekersiz fındık ezmesi ile Amerika’ya ihraç edilmeye başlanması yeni bir milattır.   Fındıkla ilgili ürüne ve mamule yönelik gelişmeler gelecek adına umut verici ve değer katıcı gelişmelerdir. O yüzden başta üretici iştirakı olan Fiskobirlik olmak üzere, ülkemizde fındıkla ilgili mamul üretimi yapan tüm kuruluşlar desteklenmeli ve teşvik edilmeli, yapılan yeni tesisleşmeler ve atılımlar ucuz siyasi malzeme haline getirilmemelidir.