Trabzonspor bu sezon oyunda ki en kısa dönemde attığı gollerle bizleri galibiyete taşıyordu. Yine aynı şekilde ilk dakika attığı golden sonra ne olduysa, bu dakikadan sonra Trabzonspor’un kötü bir oyun sergilediğini gözlemledik. Seyrederken de üzülmemek elde değildi. Çünkü rakibimiz bitmiş tükenmiş Ankaragücü’ydü. Bu oyunla Trabzonspor’un 2’inci gol atmak için bir beklentisi yoktu. Bu da her iki takımda orta sahada ki kötü oyuncuların topu tutmakta aciz kalışlarını, topu tutmakta başarısızlıkları ile bizi hayrette bırakıyorlardı. Düşünün biri en tepede biri en dipte iki takım bu kadar yetersiz oyuncuları izlemek bizleri hayal kırıklığına uğrattı. İki takım da beklerini iyi kullandı. Verilen görevi yerine getiriyorlardı, oyuna nasıl katkı yapılır nasıl defans yapılır, iki takımın bekleri de bunu uyguladı. Trabzonspor’un iki kenar oyuncusu bugün sahada var mıydı? Yok muydu? Belli değildi. Ankaragücü’nün iki kenar oyuncusunun uyguladığı savunma görevleri başarılı oldu. Sağ bek Pereira’nın ise başı dönüyordu herhalde. Oyunda ki bu kadar yetersiz oluşunu anlamak mümkün değil. Yaptığı fauller gözümüzden kaçmadı. Sosa’nın oyunda ki performansı o kadar başarısızdı ki hayret ettik. Herhalde sakatlıktan yeni çıktıkları için. Birde Ndiaye’nin ağır oluşu hem savunmada hem de hücumda yetersiz kaldı. Abdulkadir Parmak sakatlığı gözüküyordu, oyunda ki başarısızlığı da buna bağlıydı herhalde. Devre arasında umutla transfer edilen Guilherme’nin ise futbol umurunda değildi. Sahada gezdi durdu. Abdülkadir Ömür’ün isteği ise hiçbir sonuç vermedi. Bir de sormak lazım. Neden bölgende oynamıyorsun?

İkinci yarı oyuncuların sistemi planı değişmedi hiç, ilk yarıda ki gibi başarısız bir performans sergiliyorlardı. Trabzonspor o kadar kötü oynadı ki ikinci yarıda da devam etti. Herhalde soyunma odasında da bir plan yapılmadı. Teknik ekipten de bir dokunuş yapılmadı. Ankaragücü de bizden farklı değildi ama. Pereira ise penaltı yaptırarak Ankaragücü’nün beraberlik golünü bulmasını sağladı. Trabzonspor teknik ekibi oyunda oyun planına bir uygulama getirememesi de beni hayretler içinde bıraktı. Oyuncu değişikliklerine de anlam verebilmiş değilim. Hangi amaçla değişiklik yapılıyor. Oyuncuların özverisine kalmıştı maçın sonucu. Bir de endişe verici, bir olayda Trabzonspor’da bu sakatlıkların ortaya çıkmasıydı. Bu sakatlıklar neden ortaya çıktı. Kulübeye baktığımız zaman 12’inci adam eksikliği ortadaydı. Kulübe de oturan oyuncuların, oyuna girince bir katkısının olmaması rekabet dengesinin de ne kadar başarısız olduğunu ortaya koyuyordu. Oynayan oyuncu ile oynamayan oyuncu arasında ki rekabet kayboldu. Bu kadar kötü oyuna aldığımız 1 puan bile başarıdır.