Uzun bir aradan sonra Süper Lig’de maçların daha heyecanlı başlayacağını düşünüyordum. Trabzonspor puanını yükselterek hem ikincilik yarışını sürdürmek hem de Avrupa’yı garantilemek için Antalya karşısına çıktı. Antalyaspor’un savunma ağırlıklı bir oyun sistemi vardı. Uzun paslarla golü bulmayı hedefliyorlardı, zaman zaman düşündüklerini de yaptılar. Bunu yaparken Trabzonspor defansının kötü oluşu da Antalyaspor’a pozisyonlar ürettirdi. Trabzonspor, kazandığı toplarla pas yaparak oyun kontrolünü elinde tutuyordu, kenarları da iyi kullanıyordu. Yaptığı paslarla rakibini kendi alanına sıkıştırdı.

Oyunu kurarken 9. dakikada Hüseyin’in yaptığı bir pas hatası Antalyaspor’un golü bulmasına neden oldu. Trabzonspor bu golden ders almış gibi oyunu bırakmayarak daha da hırslandı. Bunu yaparken yine defansın pozisyon hatasında topu kapan Amilton, Trabzonspor kalesinde tehlike yaratsa da direğe takıldı. Bu pozisyondan sonrası biz de telaşa düştük ‘acaba’ der gibiydik. Tam bunu düşünürken Antalyaspor’un hücumunda Trabzonspor’un kazandığı topu Nwakaeme rakip kaleye kadar götürdü. Attığı pası takip ederek Olcay’dan aldığı pasla da golü buldu.

İkinci yarıda Trabzonspor’un oyun anlayışı, yaptığı pres ve baskı Antalyaspor’u zor durumlara düşürdü. Bu baskıdan Antalyaspor kurtulamadı. Bu esnada Trabzonspor ikinci golü bularak rahatladı. Ve hemen Trabzonspor geri gelmiyordu, pres ve baskıya devam ediyordu.  Trabzonspor’un bu istek ve arzusu da tribünler tarafından alkışlanıyordu. 67’nci dakikada Nwakaeme’nin bireysel üretkenliği ile Trabzonspor, Olcay ile bir gol daha bularak durumu 3-1’e getirdi. Güzel bir gol atan Olcay, oynadığı oyunla da alkışı hak etti. Bir de Sosa’yı da alkışlamak gerekir.

Oyun hakimiyetini, sahanın genişliğini, enini, boyunu, her alanı kullanarak bana göre sahanın en iyi oyuncusu oldu. Bu başarılardan dolayı teknik heyeti tebrik ediyorum ama bir soru da sormak istiyorum: Yusuf’un sahadaki görevi ne? Bu çocuk kendi çocuğumuz. Her gün kötüye gidişini görüyoruz. Buna bir önlem almamız lazım.