Mübarek ramazan ayındayız. 11 ayın sultanı olan bu ayda hiç olmazsa dedikodu ve iftiradan uzak durmak gerektiğini hatırlatmak isterim. Bu ayda bile kişiler o kadar kahpe bir şekle giriyor ki, karşısındaki başarılı ise, kendisinden daha iyi veya farklı konumda ise vur abalıya misali saldırmaktan geri durmuyor. Nereye gidersen git bu dedikodu ve iftira yapanlardan kurtulmak mümkün değil. Dedikodu ve iftirayı meslek edinenler kahveleri höpürdetip iştahla konuşurlar, ona buna laf atarlar, aynaya bakmadan iftira atmaktan geri durmazlar. Halbuki aynalar en güzel yüzleşme yeridir. Bu işi sanat edinenler için mekan önemli değildir. Bu kişilerin anlattıklarını dinleyen de gerçek mi değil mi sorgulamadan hatta ateş olmayan yerden duman tütmez diyerek dedikodu bayrağını devralırlar. Kendisinden başarılı olanları kendi yalan ve iftira çukuruna çekmek için uğraş verenleri gördükçe, okudukça, duydukça inanın midem bulanır oldu.

Gıyabında sana düşman olana sorsan derdin ne diye söyleyecek sözü inanın yine yalan ve iftira olur. Bu tipler öyle dedikodu ve iftira çamuru atıyor ki bir bakmışsınız hiçbir şeyden haberiniz yok, birçok kişinin sana mesafeli durmasına neden oluyor, sonrasında işi çözdüğünde bu dansözlerin ürettiği iftira ve dedikodu kazanını kaynattığını görüyorsun. İftira atmak, dedikodu üretmek nasıl bir haz verir bu insanlara sormak gerek. İkiyüzlülük almış başını gidiyor. İftirayı atan, dedikodu yapan bir de pişkin pişkin sırıtmıyor mu şaşırmamak elde değil. Bilinçaltında intikam yatan bu kişilere iftira ve dedikodunun bütün dinlerde yasak ve günah olduğunu hatırlatmak isterim. İftira ve dedikodu yapan kişinin bunlarla suçladığı kişiden korktuğunu, onun inandırıcılığından çekindiğinin göstergesidir. İftira ve dedikodu, bunları yapan kişinin bastırılmış duygularını, bilinçaltını, hayallerini yansıtır. Bir de kendi suçlarını örtbas eder. İftira ve dedikodu psikolojik savaş yöntemi olarak da karşımıza çıkar. Bu anlamda bir insanın inandırıcılığını azaltmak, ona çamur at izi kalsın mantığı ile iftira atmak, onun hakkında dedikodu yapmak sanata dönüşmüştür!

Gayri ahlaki bir hayat süren kişiler bunları iftiraları ve dedikoduları ile açığa vururlar. Unuttukları bir gerçek var, o da yalancının mumu yatsıya kadar yanar. İftiracının sözleri kendine döner ve ayağına dolanır. Yalan, iftira ve dedikodu üzerine kurulmuş bir hayat mutlaka açık verir ve kişi o detaylar içinde kaybolmaya mahkum olur.