Ülkeme, milletime, askerime, polisime tetik düşüren başta İmralı’daki hain ve beraberindeki şerefsizler nedeniyle çok gözyaşı dökdük, canımız çok yandı. Bunların elebaşı olan adamı hala bakıyoruz. Yetmezmiş gibi normalleşme gibi bir sözün ardına sığınılıp telefonla yakınları ile görüşmesine izin veriliyor. İnsanın nevri dönüyor, şehitlerimizin yakınları ile görüşme şansı var mı diye sormak gerek. Herkese posta koyanları terörist başı ile yapılan telefon görüşmesi sonrası okuyamadım, göremedim, BBP Genel Başkanı haricinde söz söyleyen var mı? Arkadaş bu eli kanlı katilin aldığı her nefes haramken ona böyle bir görüşme şansı verilmesi vallahi billahi kanıma dokundu. Sizlerin dokunmadı mı? Bana kimse normalleşme, insan hakları falan filandan bahsetmesin. Virüs salgını arasında kaynadı gitti bu görüşme.

Şehitlerimizin kemikleri sızladı. Buna hakkınız var mı? Bu caniyi beslediğimiz yetmiyor mu? Yakında görüş günleri başlarsa şaşırmam. Yapmayın arkadaş, yapmayın, oynamayın milletin bu ayarı ile. 21 yıl geçti, sanıyorsunuz ki yaralarımız kabuk bağladı, acılarımız dindi. Dinmedi beyler dinmedi, yaralarımız hala kanıyor; tek teröristin kalmadığı gün belki yaramız kabuk bağlamaya başlar diyeceğim ama, hiç de öyle olmayacak çünkü bu yara öyle bir yara ki dünya döndükçe hiç ama hiç iyileşmeyecek. Bebek katiline sunulan bu imkan sonrası Cumhur ve Millet ittifaklarının elini masaya vurarak buna tepki göstermediğini görmek üzüntü verici. İmralı’daki katilin eli hala kanlı... Bütün şehitlerimiz, aileleri ve millet adına söylüyorum, tarihi yanlış yapıldı, bunun da hesabını tarih soracaktır.