Trabzonspor, 2003-2004 sezonunun 22 ile 32. haftaları arasında üst üste 11 maç kazanmış ve 1959’da arka arkaya 13 maç kazanan Beşiktaş’tan sonra lig tarihinin en iyi serisine imza atmıştı. Ziya Doğan’ın başında olduğu Bordo-Mavililer o tarihten sonra ilk kez bir başka seri yakaladı. Abdullah Avcı ile üst üste 7 maç kazandı. Avcı ile Ziya hocanın kaderleri sadece bununla kesişmiyor. İkili 1991-94 yılları arasında İstanbulspor’da birlikteydi. Avcı takımın santrforu ve kaptanıydı. Ziya hoca ise o takımda yardımcı hocalık yapıyordu. Ardından yani 1999-00 sezonunda takımı tek başına çalıştırmaya başlamış ve yardımcılığına da Abdullah Avcı’yı getirmişti. Ziya Doğan ile hem yakaladığı o unutulmaz seriyi hem de birlikte çalıştığı Abdullah Avcı’yı konuştuk.

-Hocam, siz Avcı’yla birlikte çalıştınız. O günlere dair neler hatırlıyorsunuz?

Evet. İstanbulspor’da takım kaptanımdı. Çok karakterli ve inanılmaz doğru bir insandır. Futbolunun son dönemleriydi ve iyi bir santrfordu. İsmail Gökçek ile birlikte takıma kaptanlık yaptı. Takımı sahiplendiler. Abdullah Avcı ile ilgili çok da fazla konuşmaya gerek yok. Gerçekten adamdır. Antrenörler bazen başarılı olur, bazen başarısız olur. Benim için karakter önce gelir. Trabzon da onun ne kadar karakterli bir adam olduğunu gördü. Başlangıçta taraftarın kafasından ‘acaba’ gibi şeyler vardı. Hoca artık o acabaları sildi. Bugün Trabzon camiası arkasında.


-Avcı teknik direktörlüğe nasıl adım attı, bu konuda bilginiz var mı?

Kişiliğinden dolayı ve Türkiye’deki sıkıntıları bildiği için teknik direktörlüğü çok düşünmüyordu. Kendisine o zaman şöyle demiştim: Düzgün adamların Türk futbolunda olması lazım. Ve onu bu mesleğe teşvik edenlerdenim. Kursa gitmesine yardımcı oldum. Ve A takımda da yardımcım olarak onu seçtim. Çok şey anlatmayayım. Bu kadar kelime yeterli sanıyorum. Ben kişilerin karakterleri ile ilgili kolay kolay konuşmam. Ama Abdullah Avcı istisna bir adamdır benim için. Kafasında asla tilki dolaşmaz. İşine bakar. Allah gönlüne göre versin. -Arkasında büyük bir camia yoktu O’nun. Ve bugün Türkiye’nin en iyi teknik adamlarından biri.

Sizce bunu nasıl başardı?

Çok haklısın. Abdullah Avcı, Türkiye’de kendi bileğiyle bir yerlere gelen istisna teknik direktörlerden biridir. Tırnaklarıyla kazıyarak buralara geldi. Allah nazardan saklasın. Trabzon’da da iyi bir çıkış yakaladı. Ligin dibinde aldığı takımı şampiyonlukta iddialı duruma getirdi. Elindeki malzemeleri çok iyi kullandı. Akıllı adamdır. -Biraz da sizi konuşalım. Futbol tarihimizin en iyi serilerinden birine imza atan hocaydınız. Siz bu seriyi nasıl yakaladınız? 2003-2004 sezonu ikinci devre başladıktan sonra göreve geldik. Beşiktaş liderdi. Ve 10 puan önümüzdeydi. Ama ligi onların 12 puan önünde bitirdik. 11 maç üst üste kazandık. 3 tane de kupa maçı var. O maçları da sayarsanız üst üste 14 resmi maç kazanmışız. Sonunda Türkiye Kupası şampiyonluğu ile lig ikinciliği var. İkinci sezona da üst üste 5 galibiyetle başlamıştık. Yani önü arkası 23 maçta 20 galibiyet gibi bir durum söz konusuydu o dönem.

-Nasıl başardınız bunu?

Takım ilk Adana’yı yendi. Sonra Sebat ile bir maçımız vardı. 0-0 bitti. Seri de o maçtan sonra başladı. Eğer Sebat’ı yenseydik ligin 33 haftasına F.Bahçe ile aynı puanda girecektik. Sebat’ı yenemediğimiz için onlar 2 puan öndeydi ve biz içerde G.Saray ile oynayacaktık. G.Saraylılar, ‘Trabzon’un şampiyonluğunu istiyoruz’ diye diye müthiş bir algı oluşturup, bizi rehavete sürüklediler. Sonra da maçı 4-2 kazanıp, F.Bahçe’yi şampiyon yaptılar.

-Gelelim günümüze. Avcı’nın başarısı için neler söyleyeceksiniz?

İnşallah bizim rekorları geçer. Çok isterim de. Kimsenin şampiyonluk beklemediği bir sezonda şampiyonluk potasına girdi. Bu inanılmaz bir şey. Trabzon’u tekrar ayağa kaldırdı. Üstelik içerideki maçlarda taraftar desteği olmaksızın yaptı bütün bunları. Şampiyonluğu bu sene olmazsa önümüzdeki yıllarda kesinlikle yakalar diye düşünüyorum. Bu sene olmaması için de bir sebep yok. Zor maçlar var ama inşallah devamı gelir. -Kasketi de moda haline getirdi. Şu an sizin başınızda da kasket var. Ben üşüdüğüm için takıyorum ama bir yerde de modaya uymuş olduk (Ziya hocaya kasketli haliyle fotoğraf çekmek istedik ama ‘insanlar arkasında başka şeyler arayabilir’ diyerek bu teklifimizi kabul etmedi).