Bu takım tarihi boyunca üç maç peş peşe asla mağlubiyet yüzü görmemişti. MİY takımı da bu ligin en kötü gidişatla lige başlayan ekibi. Bu güne kadar hiç galibiyet görmemiş, kimsenin de kalesine iki gol atamamıştı. Fakat o ne! Türkiye’nin kendisi ile maç yapmaktan korkan Bordo-Mavili ekibi, bu yıl yaptığı tüm transferlere rağmen ligde ne yazık ki taraftarlarını ve sevenlerini hayal kırıklığına uğratıyor. Lige fırtına gibi giren bu ekip birdenbire ne oldu da bu duruma düştü? Birden bir el takımdan mücadele azmini, gücünü ve kazanma isteğini elinden alıyor. Doğru, son iki maçta Trabzonspor’a dışarıdan bir el veya eller takoz koydu. Bunları hep beraber gördük, anladık.

Fakat MİY maçında ilk yarıda, oyunun ilk on dakikasında fırtına gibi esen bu takım, ne oldu da birdenbire frene bastı? İki golü kalesinde gören Bordo-Mavili ekip adeta başından aşağı soğuk duş almış gibi oldu. Takımın şu veya bu elemanından veya blokundan bahsetmeyi geçtik, ekip halinde ne oldu da bu duruma düştüler bunu anlamaya çalıştık. Artık şu oynadı bu oynamadıyı da geçtik. Takımın galip gelme azmi ve ruhuna ne oldu? Ben diyeyim ‘bu takımda bir uğursuzluk var’, siz deyin ‘Trabzonspor adeta sahalardan kayıp olmuş’. Olmuş ama nasıl? Neden bunca insan bu takıma gönül bağı ile bağlı olmasına rağmen, ne oldu da Trabzonspor’un sahalardan birdenbire üzeri çizildi?

Yoksa kendi kendine mi çizdi? Anlamak mümkün değil. Ortada görünen bir şey var ki; Trabzonspor ne yazık ki sahalardan silindi. Buna ne edip edip bir neşter vurmak gerekir. Nasıl olacak, onu da bu takımı yönetenler bulacak. Yani bu duruma gelirken kat edilmiş olan yanlışlar eski ve hatalı bir dokuma kazak gibi gerisin geriye sökülüp yeniden hatalar telafi edilmelidir. Şahıslar mı, teknik ekip mi, oyuncular mı yoksa tümü mü? Bundan önce ‘sabredin bakalım’ nasihatleri ve hoşgörüleri için artık deniz bitti. Bundan böyle tehlike zilleri çalmaya başladı. Yani Trabzonspor, Trabzonspor olalı hiçbir yıl sezona bu denli kötü ve anlamsız başlamamıştır. Bir takım mağlup duruma düşebilir.

Fakat takım içerisinde dağınıklığı toparlayacak, moralmen çöken ekibi moralize edecek bir lider aranır bu durumlarda. Fakat bizde ne yazık ki aranan veya beklenen bu tarz bir eleman veya oyuncu yok. Saha içi dağınıklığı toparlayıp arkadaşlarına yön verecek, moralize edecek bir adamımız yok. Ne saha içinde ne de saha dışında. Herkes kendi başının çaresine bakma derdinde. Bence Trabzonspor’un en büyük handikabı bu olsa gerek. Yani bir lider eksikliği. Bu durumda demoralize olan ekibi moralize edecek bir unsur acilen bulunmalıdır. Artık bundan sonra söylenecek söz bulunamaz. Maçın sonucu ne mi oldu? Sizce hiçbir önemi kaldı mı sonucun? Bundan sonra ha galip geldiniz ha mağlup oldunuz, ha beş attınız ha beş yediniz. Ortada kişiliğini kaybetmiş bir ekip var, acilen bu takımı hastaneye yatırıp çaresine bakmalı.