Çernobil faciasının izine aradan geçen 36 yıla rağmen Karadeniz’de rastlandı. Çernobil Nükleer Santral kazası 1986’da Karadeniz kıyıları başta olmak üzere, geniş bir coğrafyada radyoaktif kirliliğe yol açarken, kaza sonrası çevreye salınan en önemli radyoaktif madde “Sezyum-137” olmuştu. Çernobil felaketinden yıllar sonra bir grup araştırmacı, Karadeniz kıyıları, İstanbul ve Çanakkale Boğazları ile Marmara Denizi’nde Sezyum-137 aktivitesinin devam edip etmediğini araştırdı.

Türkiye Enerji Nükleer ve Maden Araştırma Kurumu Nükleer Enerji Araştırma Enstitüsü’nden Halim Taşkın, Neşet Öztürk, Günay Bağ, Sultan Kekeç, Nilgün Orhan, Nurdan Güngör, Yusuf Ziya Yılmaz, Asiye Başsarı tarafından gerçekleştirilen araştırmada 6’sı Karadeniz, 1’i İstanbul Boğazı, 3’ü Marmara Denizi ve 1 tanesi de Çanakkale Boğazı olmak üzere toplam 11 noktadan 2015-2020 yılları arasında toplanan deniz suyu örneklerinden elde edilen sonuçlar analiz edildi.

ÇOK DÜŞÜK OLSA DA HALA VAR

Çernobil felaketinden en fazla etkilenen Karadeniz ve Marmara’da çok düşük düzeyde de olsa Sezyum-137 aktivitesinin hâlâ izlenebilir durumda olduğu saptanırken, “Karadeniz’deki aktivite düzeyi Marmara’ya göre daha yüksektir. Ancak limit değerler göz önüne alındığında, toplum sağlığı ve çevre kirliliği açısından herhangi bir risk tespit edilmemiştir” denildi.

Karadeniz’de en yüksek aktivitenin Trabzon’da, en düşük aktivitenin Sinop’ta olduğuna, Marmara Denizi ve Boğazlar’da ise en düşük aktivitenin İzmit Körfezi, en yüksek aktivitenin de İstanbul Boğazı’nda ölçüldüğüne yer verildi. Örnek numunelerde Karadeniz’deki en yüksek aktivitenin Hopa’da, en düşük aktivitenin İğneada’da olduğuna da dikkat çekilirken, Marmara’daki en yüksek aktivitenin Erdek, en düşük aktivitenin ise Tekirdağ’da tespit edildiği aktarıldı.