Trabzon Sanatevi’nin geleneksel hale getirdiği Uluslararası Sanat Günleri’nin 7’ncisi geçen hafta sonu başladı. 10 Ekim’e kadar sürecek. Adnan Taç’ın önderliğinde tüm sanat dernekleri ile sanatçı arkadaşlarımızı bu istikrar için tebrik ve teşekkür ediyoruz.

*

İlk gün iki etkinliğe iştirak edebildik. Birincisi doğal yaşama ve çevre sorunlarına duyarlı Çaykaralı hemşerimiz Muhammet Çakıral’ın “Ya Kırlangıçlar Susamışsa” belgeseli ve söyleşisi. Detaylarına önümüzdeki günlerde gireceğiz. Ama Sevgili Muhammet’in bir tespit ve bunun üzerinden tarifi var ki, “Tamamen doğru” diyerek aktarmadan ve paylaşmadan geçemeyeceğim: -”Trabzon için muhafazakâr bir şehir ve Trabzonlular için muhafazakâr insanlar deniliyor. Bunda bir yanlışlık var! Trabzon sahip olduğu neyi muhafaza etmiş ki? Sahilini mi? Doğal güzelliklerini mi? Akarsularını mı? Tarihi evlerini mi? Nitelikli ahalisini mi?” Hadi ben buna “Trabzonspor’unu mu?” diyerek de bir ekleme yapayım. Sahi! Trabzon’un neresi muhafazakâr? Nerede sahip olduğu değerleri koruyan Adem oğulları?

*

Gelelim ikincisine... Programda “Tarih ve Roman” başlığı altında konuşmacı olarak Yılmaz Karakoyunlu ismini okuyunca, bütün işleri askıya alıp, Sanatevi salonuna çöreklendim. Öyle ya, konusunda Türkiye’nin değil, dünyanın da en iyilerden biri olup, ANAP döneminde milletvekilliği ve bakanlıkta yapmış bir edebiyat ustasını dinlemek için yer bulamayabilirdim. Ama o da ne? Salonda topu topu 10 kişi vardı. Sanatevi’nin bahçesinde ise geyik muhabbeti yapan ben diyeyim “90”, siz söyleyin “100” kişi. Durumun, mevcudun tarifini de şiir tadında kelâm eden Sayın Karakoyunlu yaptı: -”Trabzon ilgili beklentilerimde, mekanla ilgili konuda tahminlerimi aştınız. Ama dinleme ve dinleyici konusunda sınıfta kaldınız.”

*

Üçüncüsü de ikinci gün iştirak ettiğimiz meslektaşımız Ahmet Şefik Mollamehmetoğlu’nun Türkiye’nin karanlık dönemlerine tanıklık eden makalelerinden oluşan “Darbe Yazıları” kitabı ve söyleşisi oldu. Kaçırılmaması gereken bir söyleşi idi. Kaçıranlar için Kıyı Dergisi Yayınları’ndan çıkan Darbe Yazıları’nı alıp okumalarını öneririm.

İŞİMİZ; BAKTIĞIMIZ YERE GÖREDİR...

Ne, nasıl, ne için, ne zaman, neden ve kim yaptı? Yani; “(5N-1K)”

*

Bizim işimiz, bu sorulara tamamen mevcudun penceresinden bakıp, sadece ve sadece hakikat için cevap arayıp, kamuoyu adına görev yapmaktır. Onun için Cenab-ı Allah’ın Kuran-ı Kerim’de A’raf suresinin 179’uncu ayetinde; “Andolsun ki, cinlerden ve insanlardan birçoğunu cehennem için yarattık. Onların kalpleri vardır, fakat onunla gerçeği anlamazlar. Gözleri vardır, fakat onlarla görmezler. Kulakları vardır, fakat onlarla işitmezler. İşte bunlar hayvanlar gibidirler. Hatta daha da aşağıdırlar. Bunlar da gafillerin ta kendileridir” diye tarif ettiklerine kimi zaman bakıp, kimi zaman gülüp, kimi zamanda acıyıp geçer gider, hak bildiğimiz yolda devam ederiz. Kamuyu ilgilendirenler hariç. Onlar söz olduğunda geçip gitmeyiz, mevcudu aktarırız.

*

İşte bu gibilerin bizim için “ne” dedikleri, “nasıl” hesap yaptıkları, “ne için” çaba gösterdikleri, “ne zaman” harekete geçtikleri ve “neden” kendi doğrularından başka doğru kabul etmeyecek kadar yobazlık ettikleri hiç ama hiç önemli değildir. Bilinmesi ricasıyla...