Bunlardan ilki tam anlamıyla bir emtia (mal) tüketicisi olan Çin’deki durgunluk ile başta petrol olmak üzere emtia üreticisi ülkelerin gelirlerindeki azalmayla kendini gösterecek. Bu durum emtia üreticisi ülkelerin piyasalarının gerilemesine ve para birimlerinin devalüe edilmesine neden oluyor. Rusya krizinde görüldüğü gibi bu ülkelerin gelirleri azalınca Türkiye’nin ihracatı ağır darbe alıyor.

Önemli bir etki de paraları petrole bağlı Ortadoğu ülkeleri kanalıyla gelecek. Konuya dikkat çeken ekonomist Kaan Sarıaydın’a göre özellikle petrol fiyatlarındaki düşüş ile petrol üreten Ortadoğu ülkelerinin paralarının dolara bağlı olması bu ülkeleri olumsuz etkiliyor. Bu durumun petro-dolar sisteminin yıkılma sürecini başlatabileceğini anlatan Sarıaydın, bu gelişmenin de dolar için büyük bir sorun oluşturacağını dolar kullanımının azalmasının ise ABD için felaket anlamına geleceğini vurguluyor. Tabii bu döngü dünya ekonomik krizini daha da derinleştirebilir.

Üçüncü önemli etki ise Türkiye’nin azalsa da yaklaşık 45 milyar dolar olan her an finanse etmesi gereken cari açığı tarafından gelebilecek. Dünyada fonlar son yıllarda daha çok gelişmekte olan ülkelere ilgi gösteriyor ve portföy yatırımlarını Türkiye’nin de aralarında bulunduğu bu ülkelere yönlendiriyor. Çin krizinin uzaması sadece bu ülkeden değil tüm gelişmekte olan ülkelerden para çıkışı anlamına geliyor.