Ölüm insanlar için hiçte uzak değildir. Nefesimiz, gözümüzün akı ve saçımızın teli kadar bize yakındır. Beklenmedik bir anda karşılaşabiliriz.

Kimse ne zaman öleceğini tam anlamıyla bilemez. Ölüm kendisini gösterdiği zaman geride yaptıklarımızı hatırlarız. Hayatımız gözümüzün önünden film şeridi gibi geçerek yaşanılanları hatırlarız.

İyisi ve kötüsüyle insanlar olanların en yakın şahitleri olmuştur. Yaşam olduğu gibi ölümde her zaman çevremizde dolanıyor.

Bir insan ölürken diğeri gözlerini dünyaya açarak yaşam bulur. Ölüm olmasaydı insanlar birbirlerine zarar verip dünyadaki insanların sayısı asla azalmazdı. İnsanlar sefillik ve yoksulluk içerisinde yaşamlarına devam ederlerdi. Ölümden sonra yeni bir hayat bekler herkesi.

Yaptıklarının bedelini iyi ve kötü şekilde hesabını vererek hak ettikleri yere giderler. Evrendeki tüm canlılar bir gün mutlaka yaşamlarını kaybederler. Bugün olmasa dahi milyonlarca yıl sonra yok olup gidecekleri aşikârdır.

Canlılar da buna dahil olarak yaşamlarına devam ederler. Bu konuyla yoğrulma sebebim; aniden kaybettiğimiz komşumuz Zehra Ergüney... Gününü güzel, sağlıklı geçirip biranda aramızdan ayrılan Zehra ablamız.

Ölüm var ve inanıyoruz! Bizi üzen bu ölümün ani olması. Ama söylenecek çok da fazla birşey yok. Allah mekanını cennet eylesin Zehra abla.

Nurlar içinde yat.