Kolayca ve herkesin de anlayacağı gibi nefret söylemi yıkıcı, karıştırıcı, kışkırtıcı bir duygudur. İçinde, kişiler veya gruplar arasındaki kardeşçe ve iyi geçimi bozma, barış içinde olmayı yaralama, psikolojik veya fiziki şiddete yol açmak gibi olumsuz potansiyeller barındırır. Özü itibariyle çimentosu nefret olan söylemler sonucunda bireyler veya gruplar, diğer birey ve gruplara karşı olumsuz duyguları manipüle eder, neticede istenmeyen bazı sonuçlar ortaya çıkabilir.

Nefret söylemini bazı kurum ve kuruluşlar şöyle tanımlamaktadır: "Nefret söylemi; ırkçı nefret, yabancı düşmanlığı, antisemitizm ve hoşgörüsüzlüğe dayalı diğer nefret biçimlerini yayan, teşvik eden ya da haklı gösteren her türlü ifade biçimi. Hoşgörüsüzlüğe dayalı nefret; saldırgan milliyetçilik, etnik merkeziyetçilik, ayrımcılık ve azınlıklara, göçmenlere ve göçmen kökenlilere karşı düşmanlık yoluyla ifade edilen hoşgörüsüzlüğü içermektedir. Nefret söylemi, tahammülsüzlüğün ve hoşgörüsüzlüğün dışavurumudur."

Yine dünyanın sayılı kurumları tarafından medya da nefret söyleminin iki boyutunu şöyle tanımlıyor: "Birinci boyutu aşağılayıcı, hakaret içerici nitelikte olması. İkinci boyut ise, tahrik ve teşvik edici olması. Yani hedefte olan gruplara yönelik yasadışı eylemlerde bulunmayı teşvik etmesi. Her ne kadar nefret söylemi her zaman suça teşvik edici değilse de, bu teşvik edici olmayan nefret söyleminin de tolore edilebileceği anlamına gelmiyor. Dünyada ve Türkiye’de maalesef yazılı ve görsel basın nefretin propagandasını yapan bir platform işlevi görebiliyor.

Kelimeler gerçekten de önemlidir ve içinde sorumluluk barındırırlar. Nefretin tüccarlığının medya kanalı ile yapılması sonucunda kelimelerin taşlara hatta mermilere dönüştüğüne şahitlik etmek durumunda kalıyoruz. Nefret söyleminin haberinin yapılması ile direkt olarak ‘nefret söylemi’ ifade edilmesi arasındaki ayırımı iyi yapmamız gerekiyor." Nefret dili ve nefret içeren söylemler insanları ve toplumları hırçınlaştırıyor, ‘düşman kardeşler’ yaratıyor. Nefret dili kullanılarak kin ve düşmanlık tohumları ekildiği bilinen bir gerçek olmasına rağmen, bu yola baş vurulması gerçekten de anlaşılır gibi değil.

Ufukta seçim rüzgarları esmeye başlayınca, özellikle siyasilerin kışkırtıcı, ayrıştırıcı, saldırgan, kindar nefret dili kullanmaktan mutlaka uzak durmaları, bunun yerine barış, kardeşlik ve sevgi dili kullanmaya dikkat etmeleri gerekir. Nefret dili, nefret içeren söylemler kimseye bir getiri sağlamaz. Seçimlere yaklaştığımız bu günlerde nefret dili yerine sevgi dilinin meydanlarda yankılanmasını temenni ediyoruz. Nefret dilinin toplumda yankılarını görmek için, özellikle bazı toplu yerlerde (kahvehanelerde) devlet yöneticilerini eleştirmek yerine, yapılan ahlak dışı, edep dışı hakaretlere tanık oldukça hayret etmemek, üzülmemek gerçekten elde değil.