Önceki akşam Şikebahçe yenildi ve Türkiye Ziraat Kupası'nı Teleset Mobilya Akhisar kazandı. Haliyle Trabzonlular sosyal medyada Akhisar’ı tebrik yağmuruna tuttular. Ama şu anda Akhisar'da top koşturan başta Mustafa Yumlu olmak üzere Soner Aydoğdu, Fatih Öztürk, Kadir Keleş gibi Trabzonspor'dan ayrılan futbolcular hakkında o dönemde neler yazılmadı ki?

Hele benim konuyla ilgili yazdığım yazıya hiddetle karşı çıkanlara diyorum ki samimi olun, doğru olun, dürüst olun. Kucka, Hubocan geldiğinde havaalanlarında şov yapanlar hele hiç yazmasın. Bir de Trabzonspor’da yöneticilik yapanlar...

Bizim uşaklar sadece Şikebahçe'yi yendiğimizde aklımıza geliyor. Bizim uşakların aldığımız yabancılardan neyi eksikti? Sadece işi bilen menajerleri yoktu. Öyle değil mi? Ben de şimdi bu çocukları hatırlayanlara şunu diyorum: O dönemde nerdeydiniz? Bu genç yetenekler kendi öz yuvalarından bir bir koparılırken alkış tutanlar şimdi hiçbir söz söylemeye hakkınız yok. Bu konuya burada son verirken tekrar Akhisar'ı tebrik ediyoruz.

NEREDE O ESKİ SAMİMİYET

Çeşitli ortamlarda birçok insanla tanışmış olabiliriz. Ancak her tanıştığımız kişi bizim arkadaşımız sayılmaz. Hele dostumuz asla...

Arkadaşlık edeceğimiz kişileri iyi seçmek zorundayız. Dostlarımızı ise arkadaşlarımızın içinden seçmek için zamana ihtiyacımız vardır. İnsanlar mutlu, zengin, mevki sahibi oldukları dönemlerde herkesi dost zannedebilirler. Bir kişinin bize dost olup olmadığını anlamak için hayatta karşılaştığımız güçlüklerde yanımızda olup olmadığına bakmamız gerekir.

Mutluluğu herkesle paylaşabiliriz ama acıyı herkesle paylaşamayız. Sevincimize de acımıza da ortak olan kişiyi veya kişileri asla kaybetmeyelim. Bu hayatta sahip olduğumuz en değerli varlıklardır çünkü onlar bizim gerçek dostlarımızdır