Merhabalar.

Mahalle arasında ama iki otomobilin karşılıklı geçebileceği genişlikte bir sokakta arabayla ilerliyordum. Karşı tarafın geliş yoluna park etmiş bir araç olduğundan yolun daralan bir yerinde, benim yönüm açık olduğu için ilerlerken karşıdan bir araç geldiğini gördüm. Düz bir yoldaydım ve benim hareket halinde olduğum şerit açık, karşı tarafın ilerlediği şerit araçla kapalı olduğu için geçiş önceliğinin bende olduğunu düşünerek yola girdim. Karşımdaki araç da kendi şeridinden çıktı, benim bulunduğum şeride geçti ve kornaya basarak, el kol hareketi yaparak ona yol vermemi istedi. Nezaketli bir yol isteme şekli sergilese, geçiş hakkı ben de dahi olsa her şekilde yol verecek iken, sergilediği tavır nedeniyle ve önceliğin bende olduğunu da bildiğimden yolumdan çekilmesini bekledim. Bir yandan aklımdan gideceği yere geç kalmış olabileceği, araçta hasta bulunabileceği ya da bilemediğim pek çok neden olma ihtimali geçiyorken, o benim hareket etmediğimi görünce önce biraz bekledi, sonra geri çekilerek yol verdi ama duymasam da gördüğüm kadarıyla yüzündeki ifadesinden pek de iç açıcı cümleler söylemediği belliydi. Yanımdan geçerken de aynı şekilde el kol hareketi yaptığını, söylenme şeklinde konuşmaya devam ettiğini gördüm ve durması için korna çaldım. Durdu, biraz geriye gidip pencereyi açtım. “Size yol vermemi el kol hareketi yaparak, söylenerek, öfkelenerek sanki geçiş hakkı sizinmiş gibi istediniz ve yol vermek yerine şeridime girdiniz. Benim yolumun açık olduğunun, sizin yolunuzda araç olduğunun farkındasınız değil mi?” dedim. Cevap “Evet, farkındayım. Yol versen ne olur?” oldu. Söylenecek başka bir şey kalmadığını düşünerek hareket ettim. Belki özür, belki öncelik istemesi için bir gerçekçi bir neden, belki bir açıklama ve belki de biraz da olsa hatasını anlamasını bekledim ama hiç birini görmedim.

Bu davranışının nedeni aracı kullanan kişinin kadın yani benim olmam mıydı yoksa kim olsa böyle mi davranacaktı bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki o da, kabalığın, nezaketsizliğin, saygısızlığın hiç bir insana yakışmayacağı, hoş görünmeyeceği ve olmaması gereken bir şeyi olur hale getirmeyeceği.

Hemen ardından olayın bir de, geçiş hakkına bakmadan nezaketle rica edilmesi şeklinde geliştiğini ve sonrasını düşündüm. Yol hakkı ve öncelikli geçişin hükmü kalkar, hiç tereddüt etmeden yol verir, bundan da mutlu olurdum. Bu yolu seçmek varken neden insan hakkı olmayan bir şeyi hakkıymış gibi davranarak uygulamaya çalışır ve bunu yaparken de saygısız davranır anlamak gerçekten zor. Hadi günlük hayatta o da yakışıksız olmasına rağmen ne yaparsan yaparsın da, trafikte böyle bir davranış kabul edilebilir mi? Bunu yapan sinyal vermeden kavşağa aniden de girer, hatalı da sollar, kırmızı ışıkta da geçer, uygun olmayan yere park da eder.

Aslında trafik ahlakı, insanın gerçek ahlakının göründüğü yer çünkü stres, öfke ya da kaygı, kişinin bastırdığı ya da toplum baskısı nedeniyle engellediği özelliklerini saklayamadığı duygu ve durumlardan.

Yolda karşılaştığımız ve bu davranışı sergileyen kişi yazdıklarımı okur mu bilmiyorum ama aynı tavrı sergileyen başkaları mutlaka okur.

Lütfen bir de kendimize bu açıdan bakalım ve nezaket anahtarını elimizden bırakmayalım.