Sevgili okuyucularım artık tünelin sonunda bir ışık yandı. Dilerim herkes bu ışığın farkında olarak hareket eder, biz sağlıkçıların korkarım bunu dilemekten başka bir çaresi yok. En son kasımda gelen yasaklarla biraz nefes aldık çalışan sağlıkçılar korkmadan altından covid enfeksiyonu çıkar mı düşüncesiyle hareket etmeden hastalarına dokundular, muayene ettiler. Başka hastalığı olan kişilerse korkmadan geciken kontrol muayenelerine geldiler. İşin içinde olan bir hekim olarak hep dua ettim  yıl başından sonra yasaklar kalkmasın diye. Dua ettim ki aşılama başlayana kadar yasaklar devam etsin.

Evet tünelin sonunda bir ışık yandı ve bu ışığın parlamasına izin vermezsek  aşılama konusunda direnirsek ben bir göğüs hastalıkları uzmanı olarak çok iyi biliyorum ki yine tavan yapacağız ve o korktuğumuz rakamları akşamları bir ekran arkasından izlemeye devam edeceğiz. Bu salgın nasıl başladı niye başladı kimler sebep oldu bu bir laboratuvar virüsü müydü ....vb birçok komplo teorileri ile karşılaşmış tartışmış olabiliriz ama geldiğimiz noktada ; bu bir pandemi , bu bir salgın ve gördük ki aşısız  biz bu virüsten kurtulamayacağız ve gördük ki virüs ümit edildiği  üzere insanların lehine bir mutasyona uğramadı. En kötüsü de hastalık herkeste farklı seyrediyor zannedildiği gibi belli ağırlaştırıcı kriterlerle her zaman hareket edemiyoruz her şey yolunda gibi giderken hastanın oksijen doygunluğu gitgide azalıyor ve hasta bunu nefes darlığı şeklinde hissedene kadar  yoğun bakımlık oluyor.

İşte bu yüzdendir ki tünelin sonundaki ışığı iyi değerlendirmeliyiz. Orada maskesiz bir hayat var orada birbirleri ile sarılan sohbet eden dostlar var unuttuğumuz akrabalarımız, onlar için gerçekleştireceğimiz seyahatler var. Orada eski hayatımız var ve biz bu eski hayatımıza dönerek yaşamak istiyorsak tünelin sonundaki ışığı yani aşıları iyi değerlendirmemiz lazım.