Bir gün öncesinde telefonumun whatsapp ve sosyal medya hesapları Dünya Kadınlar Günü mesajlarıyla doldu. Dünya Kadınlar Günü kapsamında bütün yayın organlarında kadına uygulanan şiddet işleniyordu. İster istemez bana bir kadın olarak; ezilmişlik hissiyatıyla hakkını savunma ihtiyacı doğurdu. Halbuki Dünya Kadınlar Günü’nün neden kutlandığına baktığımızda “kadına temel insan haklarını kullanma ve bu sayede kendilerini geliştirmelerine olanak sağlamaları” için ilan edilmiş bir gün olduğunu görmekteyiz.

Tarihçesine baktığımızda 8 Mart 1857 tarihinde Amerika’nın New York kentinde bir tekstil fabrikasında çalışan kadın işçilerin haklarını savunmak adına grev yaparken çıkan yangında fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucu 129 işçinin yanarak ölmesi nedeniyle bu kadınların anısına ithaf edilmiş bir gündür. Kadınların iş dünyasında, toplumda, aile içinde temel insan haklarını kullanma gücünü göstermeleri için kutlanan bir gün ne ara ülkemizde kadın şiddetinin ele alındığı bir gün oldu?

Her gün kadın şiddetinin işlendiği bir haberle medyada karşı karşıya kalırken bilinçaltından bu olayı normalleştirdiğimizin kimse farkında değil mi? Ağır cezalar ile kadın şiddetinin önüne geçmek dururken erkekte kendini kanıtlama, kadında kendini ifade edememe düşüncesi yaratılıyor. Halbuki şiddet eğiliminin nedeni araştırılsa, hasta ruhlu insanlar ayıklansa belki biz de bu kadınlar gününü amacına uygun bir şekilde kutlarız.

19 Kasım Dünya Erkekler Günü olduğunu biliyor muydunuz? Erkek çocukların sağlıklı gelişimi, cinsiyet eşitliliğinin güçlendirilmesi, olumlu erkek modellerinin geliştirilmesi amaç edinilen bir gündür bu gün. Eğer biz her yıl 19 Kasım’da Dünya Erkekler Günü’nü kutlasaydık toplumumuza akıl ve beden sağlığı normal erkek bireyler kazandırırdık. İşte kendilerini güçlü hisseden şiddet meyilli erkekler bunu kanıtlamak için fiziksel yönden zayıf olan kadınlar üzerinde güç gösterisi yapmazlardı. Bu hasta ruhlu erkekler yüzünden her gün utanmalarına sebep olduğumuz babalarımızdan, abilerimizden, eşlerimizden bugün vesilesiyle özürlerimi de iletmek isterim.

Dünya kadınlar günümüz değil, ülkemizin kabul gördüğü “Kadın şiddetini normalleştirme günümüz” kutlu olsun.