Zaman gerçekten zalim. Daha dün kendim için yaşadığım üniversite heyecanını bugünlerde oğlum “BARIŞ” için yaşıyorum. Daha dün dediğim anların üzerinden 24 yıl geçtiğini belirtmek de isterim.

Üniversite sınavı sistemler bizim dönemimizden farklı olsa da tecrübe ettiğimiz süreçler. Ama pandemi hayatımızda bilmediğimiz bir dönem oldu. Sürecin belirsizliği sınav heyecanı ile birleşince farklı bir süreç yaşadık ve yaşamaya devam ediyoruz.

Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk ve Yüksek Öğretim Kurulu’ndan yapılan açıklamalarda sınavlara ilişkin alınacak önlemler ve kurallar konusunda kamuoyunu bilgilendirdi.

Süreci takip edip bilgi sahibi olsam da anneydim ve evden bu nasıl yürütülecek endişesi annelikte vardı. Mühendistim; türevsiz, integralsiz mühendis mi olunur endişesi oldu. Bu konulardan sorumlu tutulmayıp yerleşecek olsalar da inşallah –de’nin  -da’nın doğru yazılışını öğrenerek yerleşirler de duam oldu.

Sınavlara hazırlık bir günlük iş değildir. Düzenli ve sürekli bir çalışma gerektirir. Aksi takdirde biriken çalışılacak konular hem strese neden olur hem de çalışılacak çok konunun olması “en iyisi çalışma “düşüncesine neden olabilir. Hem de konu çok olduğunda size göre önemlileri çalışmanıza neden olabilir. Ancak size göre önemli olanlar sınava göre önemsiz olursa o zaman başarısızlık kaçınılmaz olur.

Peki kötü bir sınav dünyanın sonu mu? Kesinlikle hayır. Hayat bir maraton gibi, inişler çıkışlar hep olacaktır.

Sınava bir aylık bir süre kaldı. Kalan süreyi gayret ve özveri ile tamamlanması dileklerimle herkese başarılar diliyorum. Unutmamamız gereken her şeyin başının sağlık olduğu gerçeği!