Olduğu
gibi görünmeyen insan mutlaka bir yerden açık verir. Çünkü en büyük sırlar bile
ancak bir insan ömrü kadar saklanabilir. Ayrıca insanın niyeti ne ise sonu da
öyle olur. Yani Allah, imtihan ederek, kulun içinde asli olan cevheri açığa
çıkarır.
Olduğu
gibi görünmeyen ve göründüğü gibi olmayan kimseye genelde ikiyüzlü diyoruz.
İkiyüzlü insan, ne o tarafta ne bu tarafta yar olur. Çünkü ikiyüzlü insanın
düşmanı, zaten düşmanıdır. Dostu ise asla kendine itibar etmez. Mesela bu
yüzden İslam dininden önce Araplar, asla yalanı affetmezlerdi. Zira savaş
üzerine kurulu bir sistemde yalancıya güvenerek yola çıkılmaz.
Bazıları
için kim ne derse desin “olmak” esastır. Bazıları içinde ne olursa olsun
“görünmek” daha değerlidir. Bazı insanlar kendilerini sadece kendi gözleriyle
değerlendirir bazıları da kendilerine başkalarının gözünden bakarak not verir.
Sizin
için hangisi daha değerli olmak mı? Görünmek mi?
Olmakla
görünmek arasında Mevlana’nın dediği gibi tutarlılık olsa çok iyi olur ama esas
sorun insanın kendi değerlerini yaşamak yerine başkalarının ölçüsüne göre
yaşamaktır.
İnsanın
hayatta kendi etinden ve kemiğinden kendi heykelini yaparken rol modeller seçmesi çok doğrudur ama kendisini
sürekli başkalarına göre yontması çok tehlikelidir. Çünkü yontmanın sonu
yoktur, sonunda geriye insanın kendisinden eser kalmaz.
İnsanların
olduğu gibi görünmemesinin altında eziklik duygusunun da önemli bir payı
vardır. Çünkü insanlar kendisini yetersiz gördüğü durumlarda başkalarına
benzemeye onları taklit etmeye çalışır. Bu bazen bir milletin hastalığı haline
bile gelebilir. Köklerine yabancılaşan başkalarını kendinden üstün gören
milletlerin hastalığıdır bu.
İnsan
rol yapmamalıdır. Ne ise öyle göstermeli kendini. Olduğundan farklı bir
karaktere bürünmeye çalışmak başkalarını kandırmaktan başka bir şey değildir.
Bu tip insanlar başkalarını kandırdıkları gibi en çok da kendilerini
kandırırlar. Toplum da bu tip insanlara saygı duymaz ve kenara iter. Bu yüzden
kendimizi olduğumuzdan farklı yansıtmamaya çalışmalıyız. Ne isek öyle
görünmeliyiz.