10 günlük bir tatile gidip geldiğimizde ve bize nasıl geçti diye sorulduğunda çok çabuk geçti diye cevap veririz. Yanan bir mumun üzerine parmağımızı 10 sn. Tuttuğumuzda bu bize 10 yıl gibi geldi deriz. Zaman bu kadar göreceli bir kavram. Ne kadar zamanımız var sorusunun

 cevabı bakmış olduğumuz saatte değil. Çok değil kalan zaman. Bu nedenle her dakikanın her saniyenin kıymetini bilmeli ve ona göre zamanımızı değerlendirmeliyiz.

Öyleyse zamanımızı nasıl planlamalıyız?

Profesörün büyük taşlarla doldurduğu kavanoz hikayesini hatırlayanlarınız vardır. Hoca kavanozu büyük taşlarla dolduruyor ve öğrencilerine soruyor. Kavanoz doldu mu arkadaşlar? Öğrenciler doldu diyor. Bunun üzerine profesör küçük çakıl taşları çıkarıyor ve kavanozun içine koyuyor. Büyük çakış taşlarından kalan boşluklara küçük çakıl taşları yerleşiyor. Tekrar soruyor kavanoz doldu mu? Dolmamış olsa gerek diyor çocuklar. Öğrenciler artık uyanıyor. Hoca kumu döküyor. Bu kumlarda çakıl taşlarından kalan boşlukları dolduruyor. Tekrar soruyor doldu mu kavanoz? Hayır dolmadı diyorlar. Bunun üzerine suyu çıkarıyor. Ağzına kadar dolduruyor kavanozu. Tekrar soruyor doldu mu diye. Öğrenciler evet bu kez doldu diyorlar.

Bundan çıkarılacak ders nedir?

Eğer büyük taşları kavanoza önce koymazsanız bir daha onları hiç koyamazsınız. Sağlığımız, ailemiz, işimiz. Kavanoza önce bu taşları koymamız gerekiyor.

Zamanla ilgili bazı tuzaklar vardır. Öncelikleri doğru belirleyememek bu tuzaklardan biridir. Bir diğeri de ertelemektir. Bir işi yapmamanın sanata dönüşmüş hali diye tanımlanır “ertelemek.” İnsanın hayattaki en değerli hazinesi zamandır. Çünkü hayat kısadır ve harcanan zamanın geriye dönüşü yoktur. İnsan hayatta yaptıklarıyla hatırlanır, yaşarken zamanı ne kadar iyi kullanmışsak o kadar iyi birikim yapmışız demektir. Zaman öyle bir süreçtir ki su gibi akıp gider ve insan ancak sonuna geldiğince değerini anlar. Zamanı iyi kullanmak bizlerin elindedir. Bu nedenle boş vaktimizin olduğu bu günlerde de onu boşa harcamamalıyız.