Yüzyılın en kötü Fenerbahçe’si 10 kişi kalınca, dirençli bir futbol ortaya koydu ve Trabzonspor’a karşı kendi evinde yenilmezliğini ilan etti. Galatasaray’ın efsane hocası Jub Derwall’in antrenman taktiğini Ersun Yanal uyguladı. Derwall antrenmanlarda takımları daima 11’e 10’a oynatarak az kişi kalan takımın direncini oyuncularına gösterirdi. Dün gece de böyle oldu. Maç biterken Fenerbahçeli Valbuena sahneye çıktı ve 3 puanı elimizden çaldı. Büyük fırsat kaçırdık! Elbette orta sahada topu tutan taraf Fenerbahçe’ydi. 

Oyunun son çeyreğinde lider oyuncu Yusuf Yazıcı’yı Olcay ile değiştirmek Ünal Hoca için intihar oldu. Ünal Karaman, takım için çok iyi bir ağabey ama teknik anlamda kötü bir hoca. Kazandığın maç nasıl kaybedilir diye bu maçın video kaseti altyapılarda ders olarak anlatılabilir. Sosa’dan bu maçta çok şey bekledik ama geçmiş haftaların formundan uzaktı. Aynı şekilde Nweakame, İstanbul’da adeta kitlendi, dün akşam çok gol kaçırdık. Kaleci Uğurcan ise kaleciliğin nankör meslek olduğunu tecrübe etmiştir diye düşünüyorum. 

Onlarca kritik kurtarıştan sonra bir hatalı pozisyon galibiyetten etti. Uğurcan biraz daha pişecek. Yine de emek harcayan oyunculara sahip çıkmak adına yol gösterici olmalıyız. Bu nedenle Abdulkadir Parmak ve Abdulkadir Ömür’ün hırsını takdir ediyorum. Yusuf’u aynı şekilde beğenerek izliyoruz. Fakat teknik konulara sessiz kalan yönetim için gerçeği söylemeliyiz. Trabzon şehri futbolcu fabrikası. Tüm dünyaya futbolcu ve teknik adam yetiştiriyoruz ama yönetici yetiştiremiyoruz. 

Fenerbahçe karşısında hatalı oyuncu değişikliğine sessiz kalan yönetici ve Başkan Ağaoğlu’na söylenecek tek yorum bu. Öze dönüş projesi güzel ilerliyor, futbolcu altyapıdan, parasal destek dışarıdan. Peki futbol oynamamış yöneticilerin yerine bilgili idareci nereden gelecek? Ünal Hocam Yusuf’u oyundan çıkararak kaybettiğin kaçıncı maç bu?