Kıskançlık insanın doğasında var olan bir duygudur ve yitirilmek istenmeyen bir kişinin ya da bir ilişkinin yitirileceği ya da tehdit altında olduğu düşüncesiyle yaşanan bunaltı ve sıkıntı veren karmaşık bir ruhsal yaşantıdır.

Bazen kişiye dayanılmaz bir acı verebilir. Genel olarak bakıldığında çocukluğunda ihanete uğramış, terk edilmiş, reddedilmiş, hayal kırıklığına uğramış, küçük düşürülmüş ya da dışlanmış kişilerin veya kendisini yetersiz ve değersiz gören ya da değerlilik duyguları dış etkilerden çok kolay etkilenen kişilerin daha kıskanç oldukları görülmektedir. Bazen kıskançlık aşırı boyutlarda olabilir. Kıskançlıklarla zedelenen evlilik ilişkisinde sevgi, saygı ve güven azalmaya başlar. Arkadaşlık, dostluk, akrabalık hatta bazen aile ilişkileri bile bozulur.

Kıskançlık yaşayan kişilerin özellikle başarmak zorunda oldukları şey ilişkiyi korumak ve sürdürmektir. Sadakat tehditle değil sevgiyle sağlanmalıdır. İnsanlar sevgilerini birbirine ne kadar çok verirse, o kadar çoğu geri dönecektir biçimidir. Sevgiyi paylaşmak ve göstermek bir tercihtir. Olgun sevgi insanların birbirlerine dikkat, kabul, takdir, şefkat sunması ve kendileri olmakta özgürlük tanınması üzerine inşa edilebilir ve içinde kıskançlığın barınmasına izin vermez.

3 ana kuralımızı unutmayalım: MASKE-MESAFE -HİJYEN