İyilik yapmak, insan ruhunu güzelleştiren, iyilik yapanı mutlu eden, insana huzur veren bir davranış şeklidir. Bizim gelenek göreneklerimizde de dini inancımızda da iyiliğin önemi büyüktür. Dinimiz, iyilik yapmayı emreder ve ailelerimiz de bizleri bu yönde yetiştirmek için çok uğraşır.

Yaptığımız iyiliklerin insanlara büyük faydası dokunabilir. Bazen bize küçük bir iyilikmiş gibi görünür ama etkileri çok büyüktür.  Unutmamalıyız ki dünya iyilikler üzerine kuruludur. Neden iyilik yapmalıyız?  Kime iyilik yapmalıyız?  Ne zaman yapmalıyız? Nasıl yapmalıyız? Aslında hiç önemi yok bu soruların. İyilik yapmak için zaman ve sebep beklenmemeli, kişi aranmamalıdır. Özel bir çabaya gerek yok iyilik yapmak için. Başkasına iyilik yapınca kendimizden kaybetmeyiz aksine kazanırız.

Bazen kendimizi hayat koşturmacası içinde birine gülümserken, birine selam verirken, birine tatlı dille konuşurken buluruz ki bunlar yapılabilecek en zahmetsiz iyiliklerdir.  Hastayı ziyaret etmek,  karşıdakinin zor gününde yanında olmak, kederini paylaşıp, yükünü hafifletmek, yakınını kaybedene sabır dilemek, yoldaki taşı birinin ayağına takılmasın, canını yakmasın diye kenara almak, kötülüğü engellemek,  arkadaşlık etmek, sevinçleri paylaşmak, güzel söz söylemek,  maddi varlığının ihtiyaç fazlasını paylaşmak, hayra vesile olmak, yaratılanı yaratanın hatırına sevmek, iyiliğe aracı olmak da,  yaptığın yemekten komşuya yollamak da  iyiliğe  örnektir. Unutulmamalıdır ki hayra vesile olan, hayrı yapmış gibidir. İnsan başkasını mutlu ettiği sürece mutludur. İyilerle beraber olmalıdır; iyiliği teşvik etmelidir.  Nitekim Peygamberimiz Hz. Muhammed  (S.A.V)  bir hadisinde ‘’Her iyilik bir sadakadır.’’  diye buyurmuştur.

Bugün yaşadığımız hayat koşulları zor olsa da; iyilik yapmaktan vazgeçmemeliyiz. İyiliğin derecesi olmaz. Unutmamalıyız ki; iyiliği konuşulsun diye yapmamalıyız; Yaradan’ın bilmesi yeterli.

Mutlu hafta sonları.

3 ana kuralımızı unutmayalım;

MASKE- MESAFE- HİJYEN