Etrafınızdaki herkesin, her konuda “iyi” olduğunun ve her
şeyi doğru yaptığının farkında mısınız?
Konuştuğunuz, çalıştığınız, görüştüğünüz, çeşitli şekillerde
temas ettiğiniz, sevdiğiniz ve sevmediğiniz herkes iyi kalpli, çok bilgili, çok
düşünceli, saygılı, doğru, dürüst, vicdanlı, saf ve temiz olduğunu düşünmüyor
mu?
Herkes, devamlı fışkıran bir iyilik fıskiyesi, bir sevgi
seli adeta. Bu kadar haksızlık, kötülük, pislik nereden çıkıyor hiç
anlamıyorum. Ben bugüne kadar hiç “Gerçekten kötü bir insanım.” diyen birine
rastlamadım. “Aslında iğrenç biriyim. Kendimden başka kimseyi düşünemem, bana
ne!” diyene de. “Egom yüzünden, insanları ezmekten zevk alıyorum. ”diyen kimse
de yok ortalıkta.
Herkesin en kötü huyu, saflığı. Başlarına ne geliyorsa, hep
iyi niyetlerinden geliyor. Art niyet nedir, bilmemelerinden. Kendileri için hiçbir
şey istememelerinden.
Onlar hiç aldatmaz mesela. Aldatılırlar. Kimseyi
kandırmazlar ama çok fena kandırılırlar. Kazık atmazlar ama yerler. Asla
bilerek kalp kırmazlar ama kalpleri çok kırılmıştır. Yalanı da sevmezler, yalan
söyleyeni de.
Dedikodu yapmazlar. Sırayı bozmazlar. Kırmızıda dururlar.
İnşaat alanına girmezler. Kurallara uyarlar, uymayanları uyarırlar. Herkes
tembeldir, onlar hep işini iyi yapan, bütün yükü omuzlayan, en çalışkan, en
uzman. Bir şey söylüyorlarsa, bildiklerinden söylerler. O kadar uğraşmalarına
rağmen, yine de eleştirilirler. Neden? Kıskanıldıkları için.
Birisi onları sevmiyorsa, iyiliklerinden ve her şeyi çok iyi
yapmalarından rahatsız olduğu için sevmiyordur. Birisi, onların istediğini
yapmıyorsa, yanlış yapıyordur. Birisi, onlar gibi düşünmüyorsa, yanlış
düşünüyordur. Bu kadar basit.
İyi oldukları kadar, haklıdır onlar. Ortada bir haksızlık
varsa, siz kaşınmışsınızdır. Her şey, sizin yüzünüzden olmuştur. Öyle
yapmasaydınız, böyle düşünmeseydiniz, şöyle söylemeseydiniz siz de canım. O
zaman haksızlık falan olmazdı. Bir suçlu arıyorsanız, aynaya bakacaksınız her
zaman.
Herkes haklı, herkes iyi, herkes mükemmel şoför, herkes
kuralları çok iyi biliyor ama nedense, arka arkaya kazalar oluyor hep. Herkes
kornaya basıyor. Herkes, birbirine el kol hareketi yapıyor.
Az kaldı ama...
Hayattaki bütün kötülüklerin, “en iyi”ler yüzünden olduğunu
anladığımız gün, her şey gerçekten iyi olacak. Bir insan kendini ne kadar iyi
sanıyorsa, hayatımız o kadar kötülükle doluyor çünkü.
İyilikte zirve yaptığını düşünen insanın herhangi bir
konuda, herhangi bir çaba harcamasını beklemekten vazgeçmemiz lazım. “En
iyi”nin, daha iyi olması mümkün değil maalesef. Bırakalım, öyle kalsın.
Şimdilik, iyi olmaya çalışmak, biz kötülerin işi.
Mutlu hafta sonları 3 ana kuralı unutmayalım; MASKE MESAFE
HİJYEN