Trabzonspor tarihinin deplasmanda en uzun yenilmeme rekoru Abdullah Avcı’ya ait. Tebrik ederiz. Bu güzel. Ancak bu bizi hedefe taşımaz. 3 puan sisteminde ligin bütün maçlarını yenilmeyip berabere kalan takımlar küme düşer. Dolayısıyla Trabzonspor, içeride dışarıda yenilmemeyi değil, yenmeyi kafaya koymalı.

Trabzonspor, özellikle bugün son 15 dakikada olduğu gibi cesur oynamalı. 10 kişilik Trabzonspor galibiyeti yakalayabilirdi. Trabzonspor 11 kişiden 10 kişiye döndükten sonra çok daha iyi oynadı çükü fazla risk aldı. Rakibin çok üzerine gitti. Ve dolayısıyla çok fazla pozisyon üretti. Bu anlayış galibiyet kadar önemliydi. 3 puan olmadı, elde özgüven kaldı.

Trabzonspor, ilk 20-25 dakikayı mükemmel oynadı. Ligin en iyi takımlarından olan Alanyaspor’a atak fırsatı vermedi. Aynı bu oyun anlayışı, her ne hikmetse 11’den 10’a düştüğümüz zamanda sergilendi. Ve bu süre içerisinde net 3 pozisyon, kalenin içerisinden çıkarılan da 1 pozisyon vardı. Buradan geriye dönüp ders çıkarırsak Konya maçında 10 kişi kalmanın büyük takımlar özellikle Trabzonspor için mazeret olmadığı bu müsabakada ortaya çıktı. Alanyaspor gibi ligin iyi takımlarından birine karşı son 15-20 dakika bu kadar baskılı oynamak Trabzonspor’un en önemli artısıydı. Belki bize 2 puan getirmedi ama 10 kişiyle de müsabakaların kazanılabileceğini, rakibe üstünlük kurulabileceğini göstermiş oldu.

Geçen haftanın harika kalecisi Uğurcan’a bu gol yakışmadı. Ama futbolda bunlar var, bugün de tersi oldu. Uğurcan’ın yerini Serkan aldı. Daha önce de belirttiğim gibi, Cournelis’e pas değil orta atmak lazım. Bu anlayışla her maçta gol atacak yeteneğe sahiptir.

Bana göre Trabzonspor, sezonun en iyi maçını oynadı. Sahada kötü oynayan oyuncu yoktu. Hatta bütün oyuncular vasatın üzerindeydi. Özellikle çıkana kadar Berat, maç boyunca Peres ve Djaniny çok başarılıydılar.

Bu arada bana göre Hüseyin’in ikinci sarı kart yediği pozisyonda faul bile yoktu. Sarı kartı konuşmuyorum bile. Zaten Halis Özkahya’nın bugüne kadar bize ne zaman iyi niyetli oldu ki.