Son 4 maçını kazanan Beşiktaş ile son 5 maçta tek galibiyeti hükmen olan Trabzonspor karşılaştı. Ancak bu istatistik sahada tutmadı. Trabzonspor Beşiktaş’a nazaran her iki yarıda da iyi oynadı. Rakibe pozisyon vermeyen, orta sahada olumlu pas yapıp, olumlu oynayan, hücumda ise net pozisyonlar bulan Trabzonspor’du. Nitekim ilk yarıda Trabzonspor, Beşiktaş’a pozisyon dahi vermedi. Hatta Trabzonspor devamlı atak yapmaya çalışırken, Beşiktaş savunmada kalarak oynatmamaya çalıştı. İlk yarıda kazanmak isteyen koşan ve rakibe alan ve zaman bırakmayan, rakibe pozisyon vermeyen kendi pozisyona giren bir takım konumundaydı. İkinci yarıda Trabzonspor oyununu daha da geliştirerek devam ettirirken Beşiktaş ilk yarıya nazaran daha iyi oynamaya ve öne çıkmaya başladı. Kalesinde pozisyon verirken, hücumda da net pozisyonlar buldu. Bunlara da Uğurcan engel oldu. Maçın iki kahramanı ikinci yarıda ki iki kaleci idi. Genel olarak bakar isek, baştan sona kadar Trabzonspor’un hakimiyeti vardı. Ne o Beşiktaş Beşiktaş idi. Ne de Trabzonspor bu senenin kötü Trabzonspor’u idi. Bundan dolayı da halk arasındaki derbi maçlar belli olamaz ifadesinin doğruluğunu ortaya çıkarıyordu. Ancak şu bi gerçek ki Türk takımlarının ekonomik olarak batmasının en önemli sebebi.  Yapılan yanlış transferlerdir. İki takımdaki yabancıların hangisi Avrupa da ki önemli liglerde oynar ? Bunun münkün olmadığını düşünüyorum. Ancak ne acı ki kulüpler, yönetimler aynı yanlışları yapmaya devam ediyor. İki takımda da çok fazla yabancı enkazı olduğunu düşünüyorum. Bugünkü maç Trabzonspor adına en azından ufak bir moral oldu. Sonuç galibiyet olmasa da oynanan oyun girilen pozisyonlar teselli oldu. Hem Trabzonspor’un hem de Beşiktaş’ın sadece bu sezon değil. Gelecek sezonda işlerinin çok zor olduğunu düşünüyorum. Zira iki takımda da bu iki takımı ayağa kaldıracak şampiyonluğa oynatacak yabancı oyuncuların olmadığını düşünüyorum. Ufak bir örnek verirsek. Dünyanın parasını kazanan Aboubakar’ın 90 dakikada tek bir olumlu hareketi yoktu. Üstelik Trabzonspor’un iki yedek stoperine rağmen. İnanırım bu örnek hem Trabzonspor yönetimine hem de Beşiktaş yönetimine bir katkı sağlar. Yanlış transfer yaptıktan sonra kulübü batırdıktan sonra vahlanmanın bir anlamı yok. Kulüpler ağlama duvarı değil akıl duvarı olmalı.