Oruç tutmanın,bir başka deyişle oruçlu olmanın en güzel tarafı,en heyecanlı zamanı iftar vaktidir.İftar sofrasına oturup iftar vaktini bildiren ezanın okunmasını beklemenin zevkini yaşamak,insana bambaşka bir heyecen vermektedir…

Efendim,eskiden Ramazanlarda hali vakti yerinde olan insanlar,fakirleri evlerine davet ederler veya onlara maddi ve manevi yardımlarda bulunurlardı. Bu durum günümüzde yaygın bir şekilde devam etmektedir.Malüm olduğu üzere nice oruç tutan insanlarımız vardır ki,gönülleri hoştur amma,sofraları ve cepleri boştur.İşte bu noktada,bizler müslüman olarak en güzel yanlarımızdan birisi,bu tür yoksullara ramazanda yiyecek ve daha başka maddi ve manevi yardımlarda bulunmamızdır…

Efendim,hepimiz biliyoruz ki;Yüce Allah’ın farz kıldığı oruç ibadetini yerine getiren fakir insanlarımıza( fakir fukara-garip guraba’ya)sıcak bir çorba ikram etmenin ne denli asil ve nedenli hayırlı bir davranış olduğunu ancak Yüce Allah bilir,sevabını da gene Yüce Allah verir…Hali vakti yerinde olanlarımızın yanı sıra bazı kurumlarımız iftar çadırı kurarlar.Bütün bu yapılan güzellikler,insanlar arasında sevgi ve saygının,yardımlaşma ve hoşgörünün en üst düzeye çıkmasına ışık tutar,sosyal dayanışma ve paylaşma gerçek manasına ulaşmış olur.Bu yardımları yaparken gösterişten uzak durmak gerekir…

Kuran’ı Kerim’de;”Ey insanlar,insanlara gösteriş için malını verip,Allah’a ve Ahiret gününe inanmayan adam gibi,başa kakmak ve eziyet etmekle sadakalarınızı boşa çıkarmayın.Öylesinin durumu,üzerinde biraz toprak bulunan şu kayaya benzer ki,şiddetli bir yağmur yağdığında kazandıklarından hiçbir şey elde edemedi.Yaptığı hayrı başa kakmayan,karşısındaki fakire eziyet etmeyen,ondan hiçbir karşılık beklemeyen ve ibadetini sadece Allah rızası için yapanların Ahirette cezadan yana hiçbir endişeleri olmayacaktır…

Allahu Tealanın farzlardan sonra en sevdiği iş,fakirleri giydirmek,karnını doyurmak ya da başka bir ihtiyacını karşılayarak,bir mümini sevindirmektir.Zira insanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır…