Fazilet, bütün manevi değerlerin ve doğrulukların tümünü kapsar. Fazilet, insanı insan yapan ve de onu en ulvi ahlaki değerlere ulaştıran davranışların bütünüdür. Buradaki en önemli nokta, ahlaki ve insani erdemlere sahip, iyiyi ve kötüyü seçebilecek olgunlukta iyiye ve doğruya yönelebilen insan olmaktır.

Efendim, biz biliyoruz ki insan; gerek yaradılışı gerekse çevre ve hayat şartları dolayısıyla kendini yersiz duygu ve isteklerden sıyıramıyor. İnsan ancak kendisini bu zaaflardan arındırabildiği takdirde insani ve ahlaki erdeme doğru yönelmiş olabilir. Şayet insan bunu yapamıyorsa o zaman da kendi düşüncelerini tek doğru olarak kabul edip, çevresindekileri de kendisi gibi düşünmeye zorlar. Olgun, erdemli insan, kendisinin olduğu kadar başkalarının da düşünce ve fikirlerine saygı duyar...

Bilinmelidir ki, topluma ait işler, kişisel istek ve arzulara göre gerçekleştirilemez. Bu gibi durumlarda yapılan işler yararlılığını ve sürekliliğini yitirir. Asıl olan, bireysel isteklerden evvel toplumu kapsayan, toplum yararına olan isteklerin önemli olduğunu bilmektir.

Değerli okuyucularımız, VOLTAİRE’in konu ile ilgili bazı tespitlerine dikkatinizi çekmek istiyorum... "Dostluk; duygulu, erdemli iki insanın arasında kendiliğinden ortaya çıkıveren bir anlaşmadır. Duygulu diyorum; çünkü bir keşiş dünyadan el etek çekmiş biri, kötü hiç olmaz da, dostluk nedir bilmeyebilir. Erdemli diyorum; çünkü kötülerin olsa olsa suç ortakları olur. Haz düşkünlerinin eğlence arkadaşları, çıkarlarını arayanların ortakları vardır. Siyaset adamlarının çevrelerinde fitne ve fesat tüccarları toplar. Çoğu avarenin bağlılıkları, prenslerin de dalkavukları olur. Erdemli insanların ise yalnız dostları vardır..."

Şöyle bir düşününüz, dostluklar neden bozulur? Çünkü günümüzde dostluklar, genellikle çıkara dayalıdır da ondan... Dikkat edilmelidir ki; başkalarının özellikle de sadece şahsi çıkarlarını arayanların, fitnefesat tüccarlarının sözlerine kanarak yersiz davranışlarda bulunanların, bu konular üzerinde iyice düşünmeleri gerekir. Zira “el ağzına bakan, karısını tez boşar” sözü, tecrübelerin ürünüdür.

Dostlukların pekişmesinden hem insanımız hem de ülkemiz yarar sağlar. Kişisel istek ve arzulara göre kurulan dostluklardan birlik ve dirlik olmaz. Çeşitli menfaatler uğruna, her fırsatta her şeyi kara göstermek, kişisel dostlukları, toplumsal birliktelikleri bozacak eylem, söylem ve davranışlarda bulunmanın huzursuzluğunun ceremesini hep birlikte çektiğimizi ve çekeceğimizi bilmeliyiz. Tüm çabalarımıza rağmen huzur ve istikrar içinde yapacağımız pek çok işimiz (eksiklerimiz) vardır. Ancak, millet olarak “sağduyumuz” eksik değildir.