Sezon başına şöyle bir bakın...

Ekonomik olarak dibe vurmuş...

UEFA’dan puan silme cezası alır mı kuşkusu yaşayan...

Uçan kuşa borcu bulunan ve darboğaz içerisinde olan...

 

Eldeki ekonomik yük getiren futbolcularla darboğazdan çıkmak, yani tasarruf sağlamak için yollarını ayırmak zorunda olan bir kulüp gerçeği karşımızdaydı. 

Birçok kesim “Bu sezon sıkıntı yaşamayalım yeter” diyordu.

 

Hele hele Malatya’da alınan 5 gollü mağlubiyetin ardından yaşanan gelişmeleri düşünün. 

Türk futbol tarihi böyle bir  değişimi, genç futbolcularını cesaretle bir anda sahaya süren bir teknik direktör gerçeğini yazıyor mu?

Sadece efsane dönemlerindeki Trabzonspor gerçeği ile yazıyor...

Bugün o ruh ortaya çıkıyor...

Burada kim ne derse desin bir mühendislik başarısı var...

Birilerine göre iyi bir taktisyen olmayabilir...

Dört dörtlük bir teknik adam da değil...

Hatalar yapabilir...

Tamam...

Ama Trabzonspor’un genlerini çok iyi taşıdığını ve o genleri futbolculara çok iyi yerleştirdiğini kim inkar edebilir ki?

Ünal Karaman, Trabzonspor’un efsane dönemdeki gibi kendi içinden yetişmiş yerli ve milli futbolcularla öz kimliğine kavuşmasının temelini atmıştır.

Yerlisi, yabancısıyla tam bir takım ruhu gerçeği ortaya çıkarken Trabzonspor, kadrosu ile hiç kimsenin tahmin edemeyeceği şekilde bir büyük servet sahibi olmuştur. Yusuf Yazıcı, Abdülkadir Ömür, Uğurcan gibi genç isimlerin bugün sadece Türk futbol piyasasında değil Avrupa futbol piyasasında hızla artan değerlerini hesap ettiniz mi?

 

Yani Trabzonspor bugün tarihinin en zor şartlarında bir başarı öyküsü yazmıştır. 

Önce şöyle istatistiklere bakalım...

 

Şike ile şampiyonluğu çalındığı 2010-2011 sezonunun ilk 30 haftasında 70 puan toplayan Trabzonspor son 8 sezonun en zor şartlar altında en çok puan topladığı sezon gerçeğini

yaşıyor...

Ve bütün taraftarlarına olduğu gibi Türkiye’de taraflı tarafsız her futbolseverin beğenisini kazanarak...

Şimdi bir düşünün... 

Bu takım bu sezon önde götürdüğü 5 maçta son dakika, son saniye gollerine engel olamayarak tam 10 puan kaybetmiş:

Yani Trabzonspor son dakikada yediği goller sonucunda kaybettiği 10 puanın 6’sını İstanbul deplasmanlarında bırakmış.

Üzerine hakem hatalarını bir düşünün...

 

Diyeceğim şu ki;

Dünya futbol tarihi bir teknik adam (Ersun Yanal) ile üç kez anlaşıp üç kez yüklü tazminat ödemek zorunda kalan Trabzonspor dışında bir kulüp gerçeğini yazmazken, “Biz bu hataları yapmayacağız” diye yola çıkan Ağaoğlu yönetiminin bir başarı öyküsü yazan Ünal Karaman ile hala neden masaya oturmadığını merak ediyoruz.

Bugüne kadar teklif getirmemek bile Ünal Karaman’a yapılan büyük vefasızlıktır.

Ne bekliyorsunuz?

Trabzonspor’u sömüren Ersun Yanallar gerçeğini mi?

Yapmayın Allah aşkına.

 

Ünal Karaman’ı Trabzonspor’a Malatyaspor’da iken İstanbul kulüplerinin her birinin paraları döküp transfer etmek istediği ortamda Onursal Başkan Mehmet Ali Yılmaz her birine meydan okuyarak “Çekilin  kenara! Trabzonspor isterse Trabzon alır” diyerek ikna etmiş, 1990 yılının Haziran ayında İstanbul Boğazı’nda yat içerisinde imza attırarak Trabzonsporlu yapmış, gövde gösterisi yapmıştı.

Bu transfer İstanbul takımlarına ilk gözdağı ve meydan okuma olmuştu... 

 

Büyüklük sadece sahada değil masada da böyle bir şey işte. Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş ister ama Trabzonspor alır.

O büyüklüğü Ünal Karaman çok iyi biliyor.

Sayın Ağaoğlu sen de iyi biliyorsun.

O nedenle, Ünal Karaman’ı yanına al, Karadeniz’e mavi gemi ile açıl, Karaman’a imzayı attır.

Yakışan budur.

Yeniden anlaşma sağlanıp yola devam edilmeyi Ünal Karaman anasının ak üstü helalinden hak etmiştir.