Küreselleşmenin de etkisiyle, pek çok şeyin aynılaştığı; kültürden, siyasete kadar farklılıkların yok olduğu bir dönem yaşıyoruz. Özellikle siyaset kurumlarının, ideolojik içeriğinin boşalması, hedefsiz, ilkesiz, yenilikten uzak kalması, kendilerini tekrar etmelerine sistem partisi olmalarına ve tektipleşmelerine neden olmaktadır.

“İnsanı yaşat ki Devlet yaşasın” ifadesi Türk siyasetine önemli bir kılavuz olmalıyken siyasetin, kendi geleceğinin ve başka amaçların peşine düşmesi, güvenilirliklerini tartışılır hale getirmiştir.  

Özellikle son yıllarda sadece seçime ve iktidara odaklanılması, siyasi kurumların, söylemleri çözümleri ve tepkileri ile bir farkındalık ortaya koyamaması vatandaş tarafından “Birbirilerinden farkları yok. Siyaset, kendini yaşatma ve rant dağıtma kurumu haline gelmiştir.” şeklinde ifade edilmektedir.

Özgünlük yok. İddia yok.

Sistem partileri dışında, mazisi olan siyaset kurumları bile entelektüel birikimleri vakit kaybı olarak görmekte, hem kendi ilkelerine hem de tabanın sesine uzak kalmakta bu da onları hedefsiz ve sorgulanır durumda bırakmaktadır.

Milletine ulaşamayan, akılcı ve özgün bir hareket ortaya koyamayan, halkın enerjisini toplayacak bir iddianın sahibi olamayan, geçmişi tecrübe hanesine ekleyemeyen ve bugünü doğru okuyamayan siyasetin,  insanını yaşatma gibi bir meselesi olabilir mi?

Birbirinin kopyası, hareketsiz, renksiz ve kimliksiz siyaset ve kurumları, bu halleri ile toplumun sorunlarına çözüm aramak yerine ülke sorununun bir parçası haline gelmiş durumdadır.

İmdi, Türkiye’de siyasetin milli, tutarlı ve sağlam bir düşünce çerçevesi içinde yapıldığını, çözümlerin adresi olduğunu söyleyebilir miyiz?

Aylar öncesi, “ortaya çıkan bu‘siyasi benzeşme’ insanları, parti arayışından çok, durum ve vaziyete göre şekil almaya, kişilere ve menfaatlere göre hareket etmeye yöneltiyor…” demiştim.

Bugün aynılaşmış ve zihniyeti bulanık siyaset sadece kendini zehirlemekle kalmamış, vatandaşı da, çıkar, ikbal ve makam vb. gibi konuların peşine düşürmüş, pek çok yanlışı, sırf gelecek beklentisi ile alkışlar hele getirmiştir.

Sonuç olarak;

Siyaset artık, belirsizlik ve aynılaşma ortamından çıkarak, fikirsiz ve ilkesiz sadece, duygular, semboller ve de “ittifaklar adına” günlük rakamsal hesaplar üzerinden yürümekten vazgeçmelidir…

Olayları nasıl anlamlandırdığınız, mevcut siyasal ortamda hangi talepleri öne çıkardığınız, hangi dili kullandığınız ve nasıl bir gelecek tahayyül ettiğiniz çok önemli…

Bir hesap yapacaksanız, insanı yaşatmak ve milletin geleceği üzerine yapmalısınız.

Dolayısıyla çözümleri, ideolojisi ve duruşu ile toplumun önünden gidecek nitelikli siyasi örneklerin ve kurumların artık bir an evvel, farkını ve fikrini ortaya koyması gerekiyor… Bu sorumluluğu yüreklice üslenecek olanlar, sadece ülkelerinin değil, ideolojilerinin de kahramanları olacaklardır.

Yoksa!

Aynı zihniyet ve aynı insanlarla ilerlemeye çalışan, tek tipleşmiş, fikirlerin ve farklılıkların kaybolduğu siyasetin, uluslarası siyasi sistemin eline geçmesi kaçınılmazdır.

Biline…