Türkiye'nin 2019-2023 Kalkınma Planı açıklandı. Birçok başlık var, Eğitim'de kalkınma programına alındı. Üniversitelerde Siber Güvenlik, 5 Yaşta Zorunlu Eğitim, başlıklardan bazıları... Eğitim noktasında neler yapılacağına, temelden başlamak hedeflenmiş. Hükümet çok iyi bir adım atmış ama içinin çok iyi doldurulması gerekiyor. ''EĞİTİME YATIRIM'' Türkiye'nin yapacağı en büyük yatırımdır. Türkiye'nin; eğitime ve teknolojik alanda araştırma ve gelişmeye daha çok önem verip, daha fazla bütçe ayırması gerekiyor. Ancak bu sayede dünyadaki belirli güçlerle rekabet edebiliriz.

Türkiye’nin eğitim sistemi olarak dünyaya kattığı 3 tane inovasyon var. Bir tanesi Köy Enstitüleri, ikincisi Anadolu Liseleri, diğeri Fen Liseleri! Sosyal Bilimler Liseleri de önemli... Fen Liselerinde son derece başarılıydık. Türkiye’nin, dünyada adı bilinen bilim insanlarının çoğu fen liselerinde yetişmiştir. Türkiye'de belki de en büyük sıkıntı herhangi bir sistem ortaya koymaktan ziyade, bunu uzun süre sürdürebilmekte ve yenileyebilmekte... Türkiye bunu galiba beceremiyor. Eğitimde genelde deneme yanılma yöntemine başvuruluyor.

Şimdi her lise, Anadolu Lisesi ve Fen Lisesi adını aldı. Maalesef İngilizce eğitim veren okullardan çocuklar, genelde İngilizce öğrenemeden mezun oluyor. Aynı şekilde üniversitelerin yabancı diller bölümünden mezun olan gençler de, belki sınavlardan geçebilmek için dil öğrenmeye çalışıyorlar ama genelde günlük hayatlarında bunu pratik uygulamaya dökemiyorlar. Her şeyi biliyoruz diye mezun oluyorlar ama iş hayatına atılmaya çalıştıklarında sıkıntı yaşıyorlar. 

Bunu sadece eğitimle sınırlamak da doğru değil! Gençler üniversitelerde genelde becerisine veya ilgi alanına göre eğitim almıyor. Maalesef çoğu genç, üniversite mezunu olup herhangi bir işe girebilmek için okuyor. Veya ailenin parası, imkanları var ise, devlet üniversitelerinde sınavla girmeyi hedeflediği ama giremediği bölümleri, ilgi ve beceri alanından ziyade paralarının yetebildiği özel üniversitelere girip okumaya çalışıyor. Çok iyi birer mimar, mühendis, avukat, doktor, bilim insanı... vb olmasına gerek yok, tanıdık varsa torpil varsa nasıl olsa bir yere girerim diye düşünüyor...

Diğer taraftan baktığımızda ise öğrenciler en iyi eğitimi alıp, çok başarılı olup, çok iyi birer mimar, mühendis, avukat, doktor, bilim insanı vb olarak mezun olsa bile, gerçek hayatta bir işe yaramadıysa, kendilerine imkanlar tanınmadığında çok büyük hayal kırıklığı yaşıyor, başka alanlara yönelip, yeni iş arayışlarına giriyorlar. Hatta şanslarını yurtdışında aramaya, mesleklerini oralarda icra etmeye, bilimsel çalışmaları oralarda yapmaya çalışıyorlar.

Geçenlerde Amerika Seattle'da yapılan bir üretim hikayesi dikkatimi çekti. ''Üretilen iyi elmalar yüksek fiyatla satılıyor, çürük elmalar ayrılıyor ve doğal olarak çok ucuz... Birileri bu çürük elmalardan hem meyve suyu yapıyor, hem de dilimleyerek satalım diye bir teknoloji geliştiriyor. Aynı zamanda daha uzun ömürlü olsun diye bir teknoloji daha geliştiriyor. O çok ucuza alınan çürük elmalar en pahalı elma olarak uçaklarda servis ediliyor. Bunu yapan kişi ise bir Türk..! Bunu yapan kişi, Türkiye'de bunu Amasya'da, Isparta'da veya Niğde'de yapmıyor, Amerika Seattle'da yapıyor, bir Amerikan şirketi için yapıyor. 

Anadolu’da elma, armut, şeftali, kayısı...vb meyvelerin iyisi satılır veya kış için depolanır. Çürük olanları ayıklanır, dilimlenir ve kışın yemek veya komposto yapabilmek için güneşte kurutulur. Buna ''Kak'' adı verilir. Yüzyıllardır Anadolu’da süregelen bir üretim şeklini teknolojiyle birleştirip, en ucuz gıdayı, en pahalı gıdaya dönüştürmüşler ve uçaklarda servis etmişler. Bu belki de en küçük örneklerden biri ama bir başarı hikayesi... Bir Türk bunu niye Türkiye’de değil Amerika’da hayata geçirdi? Aslında bunu sorgulamak lazım.