Merhabalar. Ekonomik anlamda her şey almış başını gitmiş. Çarşı pazar ateş topuna dönmüş durumda. İşi fırsata çevirip ederinden fazla fiyatla vatandaşı kandırmaya çalışanda var, her şeye rağmen vicdanıyla hareket edip oluruyla hareket eden de var, kelime oyunlarıyla vatandaşın aklını karıştıran da var.

Vatandaş ekonomi girdabı içinde bir o yana bir bu yana savrulurken her şeyin fiyatı her geçen gün daha da artarak bel bükmeye devam ediyor. Bu artış karşısında asgari ücret tartışıladursun biz yaşadıklarımıza bakalım.

Doğal gaz faturalarına değinmek istiyorum. Bu doğal gaz şirketleri ne yapmak istiyor anlamak mümkün değil. Vatandaşa aylık fatura külfetli geleceğinden faturaları belirli bir periyoda bağlı kalmaksızın gelişigüzel kesmeye başladılar.

Misal birebir şahit olduğum bir fatura örneği vermek istiyorum. 15 günlük kesilen bir doğal gaz faturasının ardından 3 gün sonra yeniden 3 günlük fatura kesimi yapıldı. Bunu anlamak mümkün değil. Her fatura kesildiğinde sayaç okuma bedelini de üstüne koyduğunuz da ayda en az 2 sefer sayaç okuma bedelini haybeden ödemiş oluyorsunuz.

Ayda kaç sefer fatura ödediği belli olmayan vatandaş, sayaç okuma bedeliyle de her seferinde havanda su dövüyor. Bu nasıl vicdan, bu nasıl kurumsal kimlik, bu ne başıboş mevzuatsızlık? Bir fatura ayda bir kez kesilir, hakkın değil ama hadi kılıfına uydurup sayaç okuma bedeli gibi haksız kazanç kalemini de bir kez alırsın! Bu ne böyle? İyi o zaman haftada bir vatandaşa fatura kesin her seferinde haksız kazanç elde edin. Sanki faturalar çok makul fiyatta geliyormuş gibi bir de oradan çarpın bizi!

Balık baştan kokmuş, olmuyor, gitmiyor, ne dersen, ne yazarsan kar etmiyor… Her yerde başına buyruk adaletsiz adalet hakim olmuş, vatandaş bu düzen altında ezildikçe eziliyor. Topyekun ‘yeter artık’ diye bağırsan ne fayda?

Yine de bir gün her şeyin güzel olacağına dair umudum var… Ne diyordu Yaşar Kemal;

“Dünyanın ucunda bir gül açmış, efil efil esen yele merhaba. Karanlığın sonu bir ulu şafak, sarp kayadan geçen yele merhaba.”