Merhabalar. Bazen bir kare, bazen bir satır, bazen saniyelik bir görüntü, bazen bir dize, bazen bir söz, bazen bir bakış hafızanıza kazınır da her aklınıza geldiğinde burnunuzun direği sızlar ya işte benim için yoksul çocuklar öyledir… Yoksulluk bam telimdir hele yoksul çocuklar o telin en acıtan yeridir.

Yoksulluğun getirdiği çaresizlik, çaresizliğin örttüğü derin çığlıkların sessizliği. Bu çığlığı sadece duymak isteyen duyar, bu yoksulluğu sadece görmek isteyen görür.

Bu ülkede ayağına giyecek ayakkabısı, sırtına geçireceği bir montu olmadığı için üşüyen çocuklar var.

Bu ülkede beslenme çantası boş okula giden, bir öğün yemek için oturduğu sofrada çorbaya talim eden çocuklar var.

Bu ülkede hem üşüyüp hem aç kaldığı yetmezmiş gibi işçi olarak çalışmak zorunda kalan çocuklar var.

Bu ülkede okuyabilmek için kilometrelerce yol yürüyen, okul çantası market poşetinden olan çocuklar var.

Bu ülkede tedavisi yüksek meblağlar tuttuğu için hastalığın pençesinde anne babasının gözünün önünde eriyip ölen çocuklar var.

Bu ülkede eline hiç oyuncak almamış, başı okşanmamış, tüm çocukluğu heves etmekle geçmiş çocuklar var.

Bu çocuklar sadece yettiği kadar yemek, yettiği kadar kıyafet, yettiği kadar ilaç, ulaşılabilir okul ve biraz sevilmek istediler, istiyorlar, isterler…

Yani ne milyon dolarlık ihale isterler, ne geçiş garantili köprü, yol isterler, ne üç beş yerden ballı maaşlı makam sahiplerinin yerinde olmayı isterler, ne çakarlı arabalarla gezmeyi isterler, ne ejder meyveli saray isterler, ne pudra şekeri tatmak isterler…

Yoksullukla terbiye ettiğiniz çocuklar, yarın onlardan çaldığınız her şeyin hesabını sorar. Yol yakınken yoksullukla mücadele verin.

Ne diyordu Tayfun Talipoğlu;

Onlar çok ve çocuklar

Gözlerinden dillerine dökülürse

Bir gün sorular

Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı?

Yoksa yine susturacak mıyız onları?

Küçüldü dünya

Çoğu gitti azı kaldı

Geçici demişlerdi körlüğümüze

Biraz fazla uzadı

Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar

Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar

Mazeretlerimize inanmayacaklar

Yaşamımızda görünmedikleri her karenin

Hesabını soracaklar

Hazırlıklı olmak gerek

Çünkü onlar şimdilik

Çok ve çocuklar…