Trabzonspor son 2 haftada hak ettiği 5 puanı kaybetmeseydi şimdi 14 puanla zirvedeydik. Trabzonspor-Beşiktaş müsabakasını izlediğim zaman aklımdan bir türlü Gençlerbirliği ve Sivasspor maçları hiç çıkmadı. Hele hele de Ekuban ve Abdülkadir Ömür’ün yokluğunda 14 puan Trabzonspor’u bu yıl şampiyonluğun müjdesini vermiş olabilecek pozisyona sokacaktı. O maçlar bize ders olsun.

Çıkardığımız derse ne? Ünal hoca sürekli 3 forvette ısrar etmekteydi. Bu müsabakada 2 forvetle oynadı ve çok doğru yaptı. Kaybettiğimiz puanların birçoğunda orta sahada rakibe çok boş alanlar bırakıp kontra atak yapmaları fırsatını verdik. Rakibin oynamasına da izin verdik. Ama orta sahayı güçlendirdiğimiz zaman hele hele de öne geçtikten sonra orta sahayı takviyelerle güçlendirmek lazım. Bunları bu oyuncu değişikliklerini doğru yapamadığımız zaman maalesef sahadan kötü sonuçla ayrılmaktayız.

Beşiktaş müsabakasında ise defansta Hüseyin’in oynaması, sağ açık olan Avdijaj’ı kesip orta sahada mücadele gücü yüksek olan Kamil Ahmet’i oyuna koyması Ünal hocanın çok doğru bir hamlesi oldu. Bu da maçı kazandırdı.

Uğurcan ortaya koyduğu büyük performansla, defansın rakibe bir tane net pozisyon vermeyişi ve çok başarılı oluşları, orta saha da Abdülkadir ve Sosa’nın mükemmel futbolu, Mikel’in biraz daha tempoyu artırması Trabzonspor adına çok umut verici oldu. Bu da şampiyon olabilecek takım ve oyun mesajlarını verdi. Sörloth ve Nwakaeme çok iyi futbol oynadı. İlk defa 60’ıncı dakikadan sonra oyundan düşmediler. Kuvvet ve kondisyonları mükemmeldi. Sörloth’un geldiğinden beri en iyi müsabakası diyebiliriz.

Trabzonspor, 1-2 kazaya uğramasına rağmen şampiyonluğun en büyük favorisidir. Bu yıl şampiyon Trabzonspor’dur, başta başkan, yönetim, Ünal hoca ve tüm takımı tebrik edip, devamını bekliyoruz.