Trabzonspor’a baktığımız zaman neler görüyoruz?

1) Bu yılki zor koşullara rağmen Ünal hoca, rakipleri çok iyi analiz etti, takımını taktiksel zihinsel ve fiziksel çok iyi hazırladı. Taktik ve oyun disiplinini çok iyi uyguladı. Altyapıdan gelen oyuncuların gelişimine katkılar sağladı.

2) Sadi Tekelioğlu’nun büyük emekler verdiği, yetiştirdiği altyapıdan gelen Yusuf Yazıcı, Abdülkadir Ömür ve Uğurcan Çakır, A Milli takıma yükseldi. En kısa zamanda Arda Akbulut, Abdülkadir Parmak ve Hüseyin Türkmen’in de A Milli takıma yükseleceğini düşünüyorum. Bu oyuncular çok yetenekli ve yaratıcı. Yıldız düzeyindeki oyuncular Trabzonspor’u önümüzdeki yıl şampiyon yapacaktır. U17 Milli takımında oynayan forvet Muhammet Akpınar ve sağ bek Taha, iki ya da üç yıl sonra A Milli takım formasını giyecek yıldız olarak gelmektedir.

3) Yabancıları değerlendirdiğimiz zaman, özellikle ikinci yarıda Nwakaeme attığı gol ve yaptığı asistlerle adeta takımın başka bir yıldızı oldu. Zaman zaman Sosa’nın oynadığı iyi futbol ve egoist oynaması, takımın ruhunu bozması takıma çok zarar verse bile zaman zaman attığı gollerle Rodallega’nın da zaman zaman faydalı olduğunu söyleyebiliriz. Hosseini, Novak, Pereira ve Ekuban sanki Trabzon futbol kültürünü ve ruhunu benimsemiş tam kapasiteyle oynamaya çalışmış en iyi verimi vermeye çalışmışlardır.

4) Bu kadar altyapıdan gelen kendi çocukları olmasına rağmen tribünleri her maç tıklım tıklım doldurmayan Trabzonspor taraftarı ve Trabzon şehri camia adına bana göre bu yıl en başarısız dinamiğiydi. 12. adam çoğu maçta olamadı.

Dünkü maça değinecek olursak... Rize ile aramızda hiçbir zaman derbi maçı olmaz. Kavga olmaz. Rize bizim komşu ve kardeş takımımızdır. Gereksiz birtakım provokatörler aramızda büyük bir rekabet varmış gibi kavga çıkarmakta ve ortamı germekte. Gerçek futbolseverler bu anlayışı yıkacaktır ve iki takımın birbirini ne kadar çok sevdiğini ortaya koyup pekiştirecektir. Ev alma komşu al.