Büyük takım kazanmayı bilen takımdır. Bir gol veya 3 gol
fark etmiyor. Trabzonspor ilk devre daha bir oyuna hakimdi. Beşiktaş’a karşı
oyunu domine eden takım, Denizli’den beraberlik golü yeme noktasına nasıl
gelebildi? Abdullah Avcı da kenarda huzursuz tabii. 2’yi bulmadan 1 golle her
maç huzursuzluğu yaşar. Bordo mavililer bu maçı kurtardı, başka maçlarda tek
farklarda büyük sorunlar yaşar. Oyuna bakarsak, Trabzonspor yeni
transferleriyle yine tam takım değil. Kanatları yok. Kanat oyuncularının
bindirmeleri zayıf. Denizlili Lopes Trabzon’un sol tarafına yüklenip dururken,
Trabzonspor sağ ve sol bekleri çok masum kaldı.
Bekler oyunda yoksa çoğalamıyorsun, pozisyonun olmuyor. Bu
kez artık bireysel yetenekler lazım. Ekuban lazım. Nwakaeme lazım, Djaniny
lazım. Bakasetas vardı oyunda ama yoktu. Forvet arkası, 10 numara pozisyonunu
oynamıyor. Ya oranın oyuncu değil ya da tahmin ettiğimizin çok altında. Alışma
dönemi de değil, kaç senedir ligde. Berat farkını gösterdi, Bakasetas’tan da o
farkı en kısa sürede bekliyoruz. Djaniny bu dönemin yıldızı. Tam bir kanat
forvet. Alıyor, taşıyor, indiriyor, akıyor! Lazım böyle oyuncular. Sahada
Trabzonspor’un artı tarafları var. Eskisi gibi çok pozisyon vermiyor. Daha az
gol yiyor. Rakibi ceza sahasının uzağında tutuyor. Yine de ligin sonlarındaki
bir takıma karşı daha net bir oyun izletebilirlerdi. Bu maçlar 3’lük maçlar.
Yani ne olursa olsun 3 puan şart. Trabzonspor ligde iddialı duruma gelmiştir.
Ligin ilk 4 takımından biridir. Ona göre enerjisini artırması gerekebilir.
Malatya maçı daha zorlu geçecektir. Bekleyip görelim.