Ligin son haftasına girilirken her puan kaybı önemlidir tabii. Trabzonspor net bir galibiyet için Antep’deydi. Oyunun ilk yarısında her zaman olduğu gibi, topu rakibine verdi, ani ataklarla gol ve goller bulmak istedi. Bunu da Kamil Ahmet ile başardı. Günün başarılı isimlerindendi. Trabzonspor takımının en iyisiydi diyebilirim. Goldeki çabası, hızı ve ortası profesyonelceydi. Kötü olan oyuncuları buradan saysam, liste uzar gider. Sosa nerede, N’diaye ne yapmaya çalışıyor? Hüseyin hocaya buradan sesleneyim; hocam Nwakaeme çıkar, Ekuban sahada kalırdı. Bunu bekledik senden. Ayrıca maç içinde gözümü tırmalayan şey, Sörloth. Birilerine mi kızmış, ne olmuşsa ben bugün küserek oynayacağım der gibiydi. Ne bir depar ne bir içe kat etme. Ne oluyor Hüseyin hoca? İlk yarıda oyuna ortak olarak 1-0 önde giren Trabzonspor’da Badu, Sosa, Nwakaeme’nin yokları oynaması ile Sörloth’un ceza sahasına uzak kalması, sonuca tesir etti. Hüseyin Cimşir, kanat oyununu sevmeyebilir ama kanatsız bir uçarsın, iki uçarsın. Ortayı kalabalık tutup, merkezden rakibin zaaflarını aramak da bir plandır ama sonuç alamıyorsanız, kanat varyasyonu denemeniz lazım.

İkinci yarıda Gaziantep golü buldu ve gol sonrası da 2. golü aradı. Trabzonspor ilk golü attığında 2. golü aramadı; savunmak istedi. Topu rakibi vererek saçma sapan bir taktik denedi ve başaramadı. Hakemi sabahtan akşama eleştirebiliriz. Trabzonspor ve Gaziantep lehine bazı kararları görmediğini ben gördüm. Yani iki tarafı da idare etti. Maçın böyle bitmesini istedi. Trabzonspor, futbol adına ortaya bir şey koydu mu diye baktığımızda, hayır cevabı ile yüzleşiyoruz. Şampiyon takım, şampiyonlara yakışır bir oyun izlettiremedi. Bence kaybedilen bir şey yok. Yeter ki panic havası olmasın. Şampiyonluk kesin gitti diye düşünenlere katılmıyorum. Herkes puan kaybedecek ve bunu hep birlikte göreceğiz.