Kabotaj bir milletin kendi karasularında ve kendi limanları arasında gemi işletme ve her türlü hakkıdır.

Kabotaj tarihine bir baktığımızda; Osmanlı İmparatorluğu döneminde imparatorluğun kabotaj hakkı yoktu. Çünkü batılı ülkelere verilmiş olan kapitülasyon hakları sebebiyle Osmanlı İmparatorluğu kıyılarında genellikle yabancı bandıralı tekneler hizmet görürlerdi. Ancak 24 Temmuz 1923 tarihinde imzalanan Lozan Antlaşması uyarınca kapitülasyonlar fesh edilmiştir. Böylece Türkiye kabotaj hakkına kavuşmuştur. Türkiye’nin büyük ölçüde yarımada ülkesi oluşu ve kıyı uzunluğunun 8333 kilometre olduğu dikkate alınırsa bu Türk denizciliğine büyük imkan tanıyordu. Gerekli düzenlemeler yapıldıktan sonra 19 Nisan 1926 tarihinde çıkarılan 815 sayılı yasaya göre Türkiye limanları arasında sadece Türk teknelerinin hizmet görmesi zorunluluğu getirildi. Yasa aynı yıl 1 Temmuz’da yürürlüğe girdi. Bu tarih 1935 yılından itibaren Kabotaj Bayramı olarak kutlanmaya başlandı.

Kabotaj Fransız kökenli bir sözcüktür. Manası; bir devletin kendi limanlarına deniz ticareti konusunda tanıdığı ayrıcalıktır. Bu ayrıcalıktan yalnız yurttaşlarının yararlanması milli ekonomiye önemli bir katkı sağlayacağından devletler yabancı bandıralı gemilere kabotaj yasağı koyma yoluna gitmişlerdir. Bazı uluslararası sözleşmelerde kabotaj yasağı koyma yetkisine ilişkin hükümler yer alır.

Bu kanun ile akarsularda, göllerde, Marmara Denizi ile boğazlarda bütün kara sularında ve bunlar makine, yelken ve yolcu taşıma hakkı Türk vatandaşlarına yolcu taşıyan tüm gemilerin kendi bayrağını taşıyan ve kendi vatandaşları ile limanlarda da tamamen kendi vatandaşlarımızın çalışabileceğine hükmedilmesi tarihi bir adımdır. Gemilerin ise sadece Türk limanları ile yabancı limanlar arasında yük ve yolcu taşıyabilmesine izin vermiştir.

Deniz ticareti ,ulaşımı ve kültürünün daha da gelişeceği bir gelecek dileğiyle denizlerdeki bağımsızlığımızın simgesi denizcilik ve kabotaj bayramı kutlu olsun.

3 ana kuralımızı unutmayalım;

MASKE- MESAFE -HİJYEN