Anneler Günü değil bir gün yılın bütün günleri sana adamsa yine de yeterli olur mu bilinmez. Adını böyle koymuşlar bu günün ‘’Anneler Günü’’ demişler. Sadece bugün değil bütün günler senin olsun bütün güzellikler bütün iyilikler mutluluklar seninle olsun ey kutsal varlık.

Kalbimizdeki yerin apayrıdır. Sevgin apayrıdır içimizde. Kaynayan ve taşan bir sevgi. Coşkun ırmakların çağıldamasıyla eşdeğer, tarifsiz… Varlığımıza sebep varlık… Baş tacı…

Sevginle büyüdük saçlarımızı ellerinle taradın. Gözlerin ısıttı içimizi. Kolumuz kanadımız oldun yürüyen ayağımız gören gözümüz…

Hastalandık başucumuzda bekledin. Uykusuz geceler sana yoldaş oldu nice zamanlar. Kendinden vaz geçip biz oldun biz de yok oldun.

Yıllar geçti büyüdük beraberimizde Dertlerimizi de büyüttük . Dert bizimdi fakat sırtlayan yine sen. Analar baş tacı dertlere ilaç . Evlat büyüse de anaya muhtaç.

Anneler annelerimiz … Hayatın her evresinde muhtaç olduğumuz biricik varlıklar. Belki kıymetlerini tam olarak bilemediğimiz yokluklarında ise bütün benliğimizle varlığına ihtiyaç duyduğumuz eşsiz insanlar sizlersiniz toplum binasının sağlık direkleri yükünü taşıyan sözleriniz milletlerin.

Bizlerin sevgisi ile kıpraşır durur yürekleriniz. Anlamını bilmezsiniz dinlenmek denen kelimenin.

Yarınlar sizlerin sayesinde aydınlanır. Bazen bir heykeltıraş olur yontarsınız bazen kulaklarımıza yaşamın ezgilerini fısıldarsınız.

Biliyoruz gözleriniz hep ötelerde içimizi ısıtan sizlerin sevgisi oldu yıllarca. Bir tebessümünüz dünyalara bedeldir farkında olmasanız da.

Bir tatlı sözünüz kanat olurdu, uçardık mutluluktan ruhumuzu okşardınz. Nasıl unutabiliriz ki onca emeğiniz var üstümüzde. Sizin elinizde yoğrulduk, mayalandık ve de piştik. Her birimiz sizlerin gölgesinde yetiştik.

Ama bitmedi biliyoruz aklınız olacak hep bizlerde. Ey anneler yaşayacaksınız; hep gönüllerde.

İyi hafta sonları.